పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/348

(అను పద్యము' వ్రాసినారు). రేఫ, ఱకారములు రెండును ఈ యొకపద్యమువలన నెటుల తెలియవచ్చునో తెలియరాదు. సరెకదా, ఈ పద్యమైనను - పామరులకును తెలియవచ్చెడు తప్పుశబ్దము - అనగా, ఆ శబ్దమేలేని లక్ష్యము వ్రాసినారు. శ్రీకృష్ణమూర్తి వనమునందు శరీరమును వదిలిన పిమ్మట నర్జునుఁడు నక్కడికి వెళ్ళి విచారించుచున్న సమయమందలి పద్యము (ఇది). ఈ పద్యముకు పైపద్యములు, క్రిందిపద్యమును, ఇదియును పరిశీలించితే సులభముగానే పొరపాటు స్పష్టమవుతున్నది.— 8

ఉ.⁠

అమ్మేయి నూరకుండ ననుయాయి జనమ్ములఁ బెక్కులాడి చి త్తమ్ము కలంకదేర్చి యుచితక్రియకు న్మొగకొల్పి బంధుసం ఘమ్ముల నిందుఁ దెత్తమొ వికారవిదూర! యుపేంద్ర భవ్యదే హ మ్మల గొంచుఁబోదమొ సమర్థవిధం బొక టేర్పఱింపుమా.

⁠ 9

(1-167)

చ.⁠

అని యడుగంగ దైవగతి నంబుధి పట్టణ మాక్రమించు టె ద్దినమున నొక్కొ యన్వగ మదిం జొనిపెం గురునాథ! యిప్పుడ వ్వినుతగుణాభిరాముఁ డడవిం దను త్రిమ్మటఁజన్న ప్రొద్దుల య్యనుచరకోటితోడఁ దెలియం దలపోయఁగ లెక్కతోచినన్.

⁠ 10

(1-168)

క.⁠

మఱునాడ యగుట లెస్సఁగ నెఱిఁగె నినుం డపుడు వేడి యెడలిన దీప్తుల్ తుఱగలిఁగొని పశ్చిమగిరి చఱికి ననతిదూరమున విశదుఁడై తోచెన్.

⁠ 11

(1-169)

సీ.⁠

దానికి జనములు దాను నుత్తులమంది              చర్చించి కార్యంబు చాయ గాంచి మనము కృష్ణునిఁ గని చనుదెంచుఁవారమై              పురమున నివ్వార్త పుట్టకుండ నడచి యిచ్చట మాట లవి కొన్ని ఘటియించి              చెప్పి యీరేయి చెచ్చెరఁ బ్రయాణ

⁠