పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/323

అచ్చుకు —

మనుచరిత్రము (2-39) —

ఉ.⁠

ఎవ్వతె వీవు భీతహరిణేక్షణ యొంటిఁజరించె దోటు లే కివ్వనభూమి భూసురుఁడ నేఁబ్రవరాఖ్యుఁడఁ ద్రోవ తప్పితిన్ గ్రొవ్వున నిన్నగాగ్రమునకుం జనుదెంచి పురంబుఁ జేర నిం కెవ్విధిఁ గాంతుఁ దెల్పఁగదవే[1] తెరువేది శుభంబు నీకగున్.

⁠ 431

'తెల్పఁగదవే' అనుచోట 432

22. 'శంక', అచ్చుకు —

ఆముక్తమాల్యద (2-42) —

శా.⁠

దానత్యాగపతత్రియై తొలుత పత్రం బంబుధారన్ సదా నానందత్సితకీర్తిహంసి జనుమింటం గ్రొత్తనా నేల నా నా నీరార్ద్ర పతత్రి యయ్యు వడి మింటం బాఱు తజ్జాతి కే లా నిల్చుంగతి యన్యపత్రిగతి పత్త్రైకప్రదేశాప్లుతిన్.

⁠ 433

‘ఏలా' అని శంక. 'పత్త్రైక' వృద్ధియతియును గలదు. రెండవ మూడవచరణములందు ననునాసికయతులు. 434

23 'అంగీకరణ కృతి', అచ్చుకు —

అనుశాసనికపర్వము (3-114) —

సీ.⁠

సిరి ధేనువులలోని కలిగిన నెవ్వతె              వనియని యడిగిన నమ్మహాత్మ శ్రీ నేను మీలో వసింపఁగా వచ్చితి              ననవుడు చంచలవైన నిన్ను

⁠

1. తెల్పగదవే' అన్నది ప్రార్థన కావచ్చును.