| |
గందము వక్కలాకులును గైకొను వేడ్క నొకింత సేపు నీ
వందుల విశ్రమించి చనుమా చనుమానముతోడ నావుడున్.
| 281
|
'చనుమా' అనుచోట.282
చేమకూర వారి విజయవిలాసము (2-122) —
| శా. |
కామాది స్ఫురణంబులెల్ల నణగంగాఁ జేసి ధన్యాత్ములా
స్వాముల్ వీరలు వీరి కింపొదవు ఠేవన్ సేవ గావింపు మెం
తో మోదంబున నానతిచ్చి బలభద్రుండే నియోగించి నాఁ
డేమో చెప్పితినంచునుండెదవు సుమ్మీ నీమదిన్ సోదరీ.
| 283
|
మూడవ చరణమందు ‘నమిత' మను కాకుస్వరయతియు (నున్నది.) 284
కృష్ణరాయల ఆముక్తమాల్యద (1-14) —
| ఉ. |
ఎన్నిను గూర్తు నన్న వినుమీ మునుదాల్చిన మాల్యమిచ్చు న
ప్పిన్నది రంగమందయిన పెండ్లియె చెప్పుము, మున్ను గొంటినే
వన్నన దండ యొక్క మగవాఁడిడ నేన తెలుంగు రాయఁడన్
గన్నడరాయ యక్కొదువఁ గప్పు ప్రియాపరిభుక్త భాక్కథన్.
| 285
|
అడిదము సూరకవి 'కవిజనరంజనము' —
| క. |
ప్రేమ విడెమొసఁగఁ గైకొను
మీ మగనినిఁ గౌఁగిలింత కెడసేయకుమీ
మోమెత్తి ముద్దొసంగుమి
యో ముద్దులగుమ్మ యింకకుండెడు సుమ్మీ.
| 286
|
సుమీ, సుమ్మీ, సూ, చనుమా, చనుమీ, వినుమా, వినుమీ, వినవో ఈ మొదలైన పదముల చివర స్వరమున్నది గాన నుభయము చెల్లును. 287
మనుచరిత్రము (3-99) —
| ఉ. |
ఓ సరసీరుహాక్షి వినవో రతిఁగౌఁగిట నిన్ను చేర్పు నిం
పా సురభర్త కైనఁ గలదా వలదంచుఁ బెనంగనేల స
న్యాసినె యొక్కటే తహతహ న్మన పొగ్గరు కేలికైన 'నా
శ్వాసితదుఃఖితే మనసి సర్వమసహ్య'ముగా నెఱుంగవే.
| 288
|
