ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
అర్థము — 1. అమిత - ఆపరిమితమందున్ను, అనగా, తదర్ధప్రతిపాదకస్థలమందు ననుట - అంతట నిదే తాత్పర్యము. 2. నిబోధన - చెప్పుటయందును, 3. వ్యంగ్య - ధ్వనియందును, 4. నింద - నిందయందును, 5. నిశ్చయ - ఖలు, ఏవ కారార్థములందున్ను, 6. వ్యర్థత - వైఫల్యమందును, 7. ఆక్షేపణ - ఆక్షేపించుట యందున్ను, 8. ఆనందిత - ఆనందించుట యందున్ను, 9. ఉద్ధత - ఔద్ధత్యమందున్ను, 10. అనునయ - బతిమాలుకొనుట యందున్ను, 11. ప్రశ్న - ప్రశ్నయందున్ను, 12 ప్రార్థన - ప్రార్థించుట యందున్ను. 13. ఆశ్చర్య - ఆశ్చర్యమందున్ను, 14. పరిహాస - పరిహాసమందున్ను, 15. తర్క - తర్కించుట యందున్ను, 16. బోధకత - హితోపదేశము చెప్పుటయందును, 17. అనుతాప - పరితపించుటయందును, 18. వ్యాజస్తుతి - వ్యాజస్తుతియందును, 19. విచార - విచారమందును, 20. ప్రాగల్భ్య - ప్రౌఢతయందును, 21. భీతి - భయమందును, 22. శంక - శంకయందును, 23. అంగీకరణ కృతి - ఒప్పించుటయందును, 24. పృచ్ఛ - అడుగుటయందును, 25. శ్లాఘ - శ్లాఘించుట యందును; - ఈ యర్థప్రతిపాదకస్థలములందు హల్లులకు, నచ్చులకు చెల్లును258
లక్ష్యములు —
1. 'అమితము' కు; హల్లుకు —
చేమకూరవారి విజయ విలాసము (3-138) —
| మ. | సకియల్ గొందఱు వెంటవచ్చి మణిభూషల్ చక్కఁగాఁ దీర్చి చం | 259 |
'ఎంతే' అనుచోట అమితము. మూడవచరణమందు ననునాసికయతి 'చేల' అని స్త్రీలింగమున్ను గలదు.260
అందే (3–154) —
| మ. | రకపుంజెయ్వులఁ దా వినోదమున సారథ్యంబు గావించు క | |
