పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/288

హల్లుకు —

సాంబవిలాసము —

గీ.⁠

హలికి నెదురేగి సకలపదార్థములు, ను పాయనము వెట్టి నీముద్దుపట్టితోడ జాంబవంతుని దౌహిత్రు శౌరిపుత్రు సాంబు నొప్పించు బ్రతికించు సకలజనుల.

⁠ 233

ఇది అఖండయతి. సాంబనారాయణాదిశబ్దములు ఆ యా దైవములకు మాత్రమే కాదు మానవ నామములకున్ను నుభయము చెల్లును. 234

వనౌకశ్శబ్దము; అచ్చుకు —

అథర్వణాచార్యుల విరాటపర్వము —

క.⁠

శ్రీకంఠుఁ డెదురు నపుడు వ నౌకోధ్వజ మింద్రమకుట మర్జున తురగా నీకము దివ్యశతాంగము నాకవ్వడి కబ్బియున్న నతడేమగునో.

⁠ 235

హల్లుకు, అందే —

క.⁠

ఆకర్ణు దురాలాపము లాకర్ణింపఁగ నసహ్యమై ద్రోణునితో నాకనదీసుతుఁ డనియె వ నౌకధ్వజ మెఱుఁగవచ్చు నరు జూపి తగన్.

⁠ 236

ఇవియు నిత్యసమాసములు గావు. వనశబ్ద, ఓక శ్శబ్దములు స్పష్టములు. 237

‘ఏకాంత' పదము, హల్లుకు —

ఆదిపర్వము (8-74) —

గీ.⁠

కామసుఖసంగములకు నేకాంతగృహము పోలి పొలిచియు ధర్మార్థములకు నిదియ యాస్పదంబన వర్గత్రయానురమ్యు లైన జనులకు నెంతయు నప్పురంబు.

⁠ 233