పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/274

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


చ.

ఆతులమహానుభావమని యవ్విరిఁ దానొక పెద్ద చేసి య
చ్యుతునకు నిచ్చకం బొదవ సూడిద యిచ్చెను, నిచ్చెఁగాక తా
నతఁడు ప్రియంబుగల్గునెడ నర్పణ చేసెను, జేసెఁగాక యా
మతకరివేలుపుందపసి మమ్ముఁ దలంపఁగ నేల నచ్చటన్.

187


క.

పలు దెఱఁగు ముళ్లమాటల
కలహమె కల్యాణమని జగంబుల వెంటన్
మెలఁగెడు మౌనికి సహజము
వలదని వారింప రాదె వల్లభుఁ డతనిన్.

188


క.

ముని యేమి సేయు....

189

(1,81–88)

కొన్ని పుస్తకములందు '... రుక్మిణి, ననఁ గారణ మేమి ధూర్తగోపాలుఁడు......' అని యున్నది. యతిభంగమైనది (కానరు) 190
తిమ్మకవి సర్పపురమాహాత్మ్యము
క.

నీరజగర్భాండోదరు
నారాయణు నఖిలమునిబుధావనవిద్యా
పారీణు సకలజనతా
ధారు ననాధారు మదినిఁ దలఁతున్ భక్తిన్.

191
జగ్గకవి సుభద్రాపరిణయము
క.

ఆరూఢభక్తి నచ్చట
నారాయణుఁ బూజచేసి హరిపుణ్యకథా
సారామృతపానుండై
యా రాకొమరుండు జనెఁ బ్రయాగంబునకున్.

192
(ఇక) నఞ్ సమాసములు
న విద్యతే అంగం యస్య సః అనంగః (-మన్మథుడు). ఇటువలెనే, అనూరు, అనాది, అనేక, అనంత, అనల, అనూన, అనామయ, అనాహత ఈ మొదలయినవి నఞ్ సమాసములని తెలియవలెను. 193