పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/257

ఎప్పటి —

భీష్మపర్వము (3-36) —

సీ.⁠

దనుజేంద్రు నిలుచుట గాని వారి సైన్యమె              ప్పటి యట్ల పురికొని యనికిఁజొచ్చె.

⁠ 124

అప్పటి, ఇప్పటి - ఇటువలెనే తెలుసుకొనేది.125

ఆంధ్రభాషాభూషణమందు —

క.⁠

అమి లేమికి నిమి కల్మికి నమరంగాఁ దనము చందమగుట నగుం గా నమి వినమి తాల్మికూరిమి తమ మంచితనంబు లోభితనమనఁ జనుటన్. (166)

⁠ 126

అని యున్నదిగా, కొనమి, అనమి, వినమి - ఈ మొదలైనవిన్ని చెలిమి, కలిమి, బలిమి, ఓరిమి, కూరిమి, తాలిమి - ఈ మొదలైనవిన్ని (పదములలోని) మధ్యమవర్ణ ముభయముకు చెల్లును. మరియును.-

గీ.⁠

ఆఁడునదియును నధమకార్యములఁ దెల్పు బొంకులాఁ డోగులాఁడును ఱంకులాఁడు పెంట పెనపరి ముందరి తుంటరియును కల్లరియు నన నెల్లెడఁ జెల్లుఁగాన (165).

⁠ 127

అనియున్నది గాన, బొంకులాడు మొదలైనవి ఉదయముకు చెల్లును.

పేదఱికము, ఇల్లఱికము- ఈ మొదలైనవియు ఉభయముకు చెల్లును. 128

గీ.⁠

ఈఁడు బాసఁ దెల్పు నీఁడు గుణముఁ దెల్పు నీఁడు కులముఁ దెల్పు నెల్లయెడల కన్నడీఁడు నాఁగ, కపటీఁడు నాఁగ సా లీఁడునాఁగ వేఱులేక చనుట (163).

⁠ 129

కొండీఁడు, దుండగీఁడు, సాలీఁడు మొదలైనవిన్ని ఉభయముకు చెల్లును. 130