పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/188

⁠

బరువడి రక్షించితి సం గరము దెగినఁ దొలఁగి యిపుడు కాలవిడచితిన్.

⁠ 159

(రెండవచరణమందు) 'ఇటు' స్వరము.

సౌప్తికపర్వము (1-61) —

సీ.⁠

పఱచిన వారికిఁ బగ మారు సలుపంగ              నుత్సహించుట కడు నొప్పుగాదె దైవయోగంబునఁ దగిన యుద్యోగంబు              నీ మానసంబున నెలవు కొనియె మాకు నీపూన్కి సమ్మత మది మేమును              నీ తోడివారము నీవు డస్సి యున్నవాఁడవు నిద్రయును లేకయున్నది              [1]వేగిర పడియెద వేల యింత నెమ్మి డప్పిదేఱ నిద్రించి వేగిన తెలిచితోడ నత్యుదీర్ణవృత్తిఁ గడఁగి మేము తోడ నడతేర నడరిన యరిగణంబు గెలుతు నశ్రమమున.

⁠ 160

అందే (2-81) —

క.⁠

ఏ నొక్కని పాండవ సం తానార్థముగాగ నిత్తు ధర్మముల మహా దానంబులఁ గ్రతువుల [2]జన తా నందితుఁడగుచుఁ బెంపు దలకొనువానిన్.

⁠ 161

1. ము. ప్ర. 'వెడగర పడియె దీ యడవిలోన'
2. 'జనతా + అనందితుఁడు' అని ' విరిగిన అఖండయతి. జనతా + నందితుడు' అనినచో అఖండయతి కాదు.