పుట:Sukavi-Manoranjanamu.pdf/170

హరిశ్చంద్రోపాఖ్యానము (2-180) —

ఉ.⁠

నేరవు సౌఖ్యమందు ధరణిశ! యజీర్ణముఁ బొందునంచు నా హారము మాని పెల్లొదవు నాఁకటిచే కృశమై చరించుటల్ సారవివేకమా తలఁప సయ్యన నీ యెలదీఁగెబోఁడులన్ గౌరవశీల! గైకొనుము గాదుసుమీ మది సంశయింపఁగన్.

⁠ 98

అందే (3–158) —

చ.⁠

అలుక జనింపఁ గౌశికమహాముని యేమరిపాటు భీమభం గులఁ జనుదెంచి మాధనము గొబ్బునఁదెమ్మని యానవెట్టినన్ గలుగుచు నే యుపాయమును గానక నిన్నును నీ తనూజుఁ గొం [1]దలమున విక్రయించు వసుధాధిపుఁ డెవ్వరినైనఁ జెచ్చెరన్.

⁠ 99

అందే (4-20) —

⁠

కుముదమిత్రోపలగోపురంబులచేత              విద్రుమప్రాకారవితతిచేత మరకతహరినీలమండపంబులచేత              బహుశాతశాతకుంభములచేతఁ జాల దీపించు ముత్యాలమ్రుగ్గులచేతఁ              గనుపట్టు పట్టుమేల్కట్లచేతఁ గమనీయపద్మరాగచ్ఛత్రములచేత              వృషరాజకేతనశ్రేణిచేత మహితకర్పూరధూపధూమములచేత నన్యమాణిక్యనీరాజనములచేత శంఖభేరీమృదంగఘోషములచేత [2]వెలయు నవ్విశ్వనాథు దేవేశుఁ గాంచి.

⁠ 100

1. ము. ప్ర. '...కొం, దలమున విక్రయించు వసుధాధవు...'
                                             (వావిళ్ల ప్రచురణ. 1916)
2. ము. ప్ర. 'వెలయు నవ్విశ్వనాథుదేవళముఁ గాంచె'
                                            (వావిళ్ల ప్రచురణ. 1916)