—లకారమైతే యతిభంగము కావలె. క్రాముడిగల హల్లుకు దాపలి
వర్ణము లఘువున్ను నగుటవలన, క్రాముడిగల వర్ణము లేని వర్ణము ప్రాస
మగును. స్వరమైనప్పటికిన్నీ ఋకారము మాత్రము వ్యంజనమైన రేఫముతో
యతి ప్రాసములు చెల్లును. స్వరమైన ఌ కారమును వ్యంజనమైన లకార
మనుకొనుట మాత్రమే భ్రాంతత్వముగాదు. బిందువున్న వర్ణముకు లేని వర్ణ
ముకు ప్రాసము గూర్చుట —ఇది శుద్ధ ఛాందసత్వము. ఈ గ్రంథమందు
నెవరును శంకలు లేకుండగా భగవంతుడుగూడా తమకు సహాయుడై చెప్పినట్లు
మొదటనే (అప్పకవిగారు) చెప్పినారు. మరియును ( తమ 'ఆం.శ.చి.'
యందు)233
| క. | ఇది చదివిన పిమ్మట మరి | 234 |
| గీ. | పర్వతము లెల్ల నొక్క దర్పణమునందు | 235 |
| గీ. | సౌరభాషకు శబ్దశాస్త్రంబు పగిది | 236 |
—(అని) తమ మహిమను, తమ గ్రంథమహిమను విశేషముగా
(అప్పకవిగారు) ప్రకటము జేసినారు.237
4. ప్రాసమైత్రి ప్రాసము
లక్షణము: క్ష కారము దాపల బిందువు గలిగి ద్విత్వ మకారముకు
ప్రాసమగును.238
