గుల్లాల నూరక కొండగాఁ జేయును నీవన్న నెంతయుఁ జావ నలుగుఁ బలుగాకులను గన్నఁ బ్రాణంబు లొసఁగును నినుఁ జూచెనేనియుఁ గనలిపడును హీనుల కెంతయు హిత మాచరించును నీపట్టు కన్నంతఁ ద్రోపు సేయుఁ జెడుగులఁ గన్నను శిరసావహించును నీవార మన్నను నిలువనీదు వినుమ యలవోక నీపేరు విన్నమాత్ర రాఁజుచుండును మోము నిరంతరంబుఁ జిత్త మలరంగ నీవును జేయునట్టి భాగ్య మబ్బునె పరమనిర్భాగ్యులకును.
కడముట్టఁ దల్లిచేఁ గసికోఁతలే కాని యొకనాఁడు హాయిని నుండలేదు పొన్నింట్లఁ బడిపంచఁ బొగులంగనే కాని యొకనాఁడు నినుఁ గూడి యుండలేదు కరకరలును వట్టి కక్కసంబులె కాని యొకనాఁడు నుడుకారి యుండలేదు
