158
శ్రీరామాయణము
అకట! రామద్రోహి - వగుదు గా కేమి!
నికట శాత్రవుఁడవై - నిలుతు గాకేమి!
క్షుల్లకంబులు సేయఁ - జూతుఁ గాకేమి!
యుల్లంబులో విషం - బుంతు గాకేమి!
ఇందీవరశ్యాము - నినవంశతిలకు 3730
మందరాచలధైర్యు - మన్మథాకారుఁ
గమలపత్రాక్షు రా - కాచంద్రవదను
శమదమసంపన్ను - సత్యసంకల్పు
శ్రీరామవిభునిఁ బా - సిన నిమిషంబు
నేరుతునే మేన - నిలుపఁ బ్రాణములు
నన్యు లాసించిన - యందాక ధరణి
కన్యయుఁ బ్రతుకునే - కనలేవుగాక!
క్షణమైన నిఁక నోర్వఁ - జాల నీయెదురఁ
దృణముగా రాఘవుఁ - డెచ్చోటనున్న
నతనికిఁ బ్రీతిగా - నర్పింతుఁ బ్రాణ 3740
మతిమానుషంబైన - యాత్మశీలంబు
చూచి నీతలఁపు మం - చునుఁ బోలి విరిసి
నీచులు చనుగతి - నీ వెసంగుదువు!"
అని పరుషోక్తు లి - ట్లాడిఁ జెవుల
విని కటకటఁబడి వేదనంబొంది
యంజ నుండఁగ రోసి - యట్టట్టు వోయి
యంజలిచేసి రా - మానుజుం డనియె.
-:సీతయొక్క దూషణవాక్యములను వినలేక లక్ష్మణుఁ డామెను విడిచి బయలుదేరుట:-
“నీవు నాపాలిట - నిలిచిన యిష్ట
