ఆరణ్యకాండము
159
దైవంబు నామీఁద - తల్లివి నాకు
నటువంటివాఁడ నే - నైన ధరిత్రి 3750
యెటు మోచుఁ బటపట - నిరుపాయఁగాదె!
బంటనై సుతుఁడనై - పాయక నమ్మి
వెంట వచ్చి నన్ను - వినరానియట్టి
యీవేఁడిమాట లి - ట్లేమిటికమ్మ
నీ వాడెదవు మారు - నిన్నాడఁదగునె?
ఇంతులకు స్వభావ - మీమాటలైన
నింతటి సతివి న - న్నెఱుఁగ కాడుదువె!
కర్ణశూలంబులు- గాఁ బుణ్యపాప
నిర్ణయంబులు లేని - నీవాక్యములకు
నీవనదేవత - లిందరు సాక్షి! 3760
దైవముల్ పంచభూ - తంబులు సాక్షి!
యనరానిమాట లి - ట్లాడిన పాప
మనుభవింపఁగఁ బాత్ర - మగు నీవె సాక్షి!
మనవంశమునఁ గైక - మగనిఁ బుత్రకుల
ననుపమదుఃఖంబు - లందించెఁగాని
నీవలె నీకీడు - నిను ముంచుకొనఁగ
నీవాక్యములు వల్కె - నే చెడఁగోరి
యేమైన నేమి నీ - వెటుపోయి తేమి?
రామునిఁ జేరనే - రము లేదు నాకు
పోయెద నిపుడె యీ -భూదేవి నిన్ను 3770
బాయక రక్షింపఁ - బాల్పడు గాక!
వనదేవతలు సహ - వాసలై నీకుఁ
గనుచాటు రాకుండఁ - గాతురుగాక!
