ఆరణ్యకాండము
157
లీరసంబునఁ గల - హింపఁ గోరుదురు!
అసురలతోఁ బగ - యయ్యెను మనకు!
కసుఁగందకున్న రా - ఘవునిపై నలిగి
దనుజులు నానావి - ధముల వంచనలు
కనుపించుకొని సేయఁ - గాఁ దలంపుదురు
వారిమాయలు రఘు - వర్యుని యెదురఁ
దీరునే నీవు చిం - తిల నేఁటికమ్మ?
ఉరకుండుమన" నాగ్ర - హోపేత యగుచు3710
మరియు నాసీత ల - క్ష్మణు జూచి పలికె
-:సీతాదేవి లక్ష్మణునితోఁ బరుషోక్తులాడుట:-
“కులపాంసనుండవు - క్రూరచిత్తుఁడవు
కలుషమానసుఁడవు - కామాంధమతివి
రామునికిని హాని - రాఁ బ్రమోదించు
తామసాత్ముఁడ వీవు - దాయాది వగుటఁ
దరిచూచుకొని కీడుఁ - దలఁచిన నిన్ను
బరమపాతకుని నా - పతి నమ్మి వచ్చె!
మొదటనే యీవనం -బుల కేము రాఁగ
మది నేమి దలఁచి వెం - బడివచ్చినావొ?
కాక యేమని బందు - కట్టెనో భరతుఁ3720
డాకైక యేఁటికి - నంపెనో నిన్ను?
తమ్ముని భరతుని - దండనే యునిచి
నమ్మించి నాపెండ్లి - నాఁటనుండియును
నిందుకే కాచినా - వేమొ? రాఘవుని
సుందరి నొకఁడు నే - ర్చునే తేరిచూడ!
