ఆరణ్యకాండము
147
సెలవులఁబచ్చిక - క్షితిమీఁద రాల్చుఁ
దెలియక తననీడ - దృష్టించి బెగడు
మృగముల వెన్నాడు - మింటికి నెగయు
జగతిపైఁ బవళించు- జవమునఁ బఱచు
వెనుకొని మృగిఁ జేరి - వెనుకఁ జక్కట్లు
తన మోము చాచి యెం - తయు మూరుకొనుచు
దివిఁ జూచు చూచి నల్ - దిక్కులుఁ జూచుఁ 3470
గవియు నుంకించు నే - కడ కాలుఁద్రవ్వ
మెకముపైఁ బాళిచే - మేపు వర్జించి
యొకవింతరవముతో - నుఱకవాచఱచు
మారీచుఁ డీరీతి - మాయలు జేసి
యారామమున నిట్టు - నట్టు మెలంగ!
పువ్వులుఁగోయుచు - భూమితనూజ
దవ్వుల వనదేవ - తయుఁ బోలి మెలఁగఁ
గనిపించుకొనిన నా - కపటమృగంబుఁ
గనుఁగొని యాశ్చర్య - కలితయై యుండ
నపు డింద్రధనువు చా - యను మేను మెఱయ3480
విపులపై నూరక - వేడంబు వెట్టి
కొఱవిఁ ద్రిప్పిన మాడ్కి - గుజరాతికెంపు
మెఱుఁగులు నెమ్మేన - మిన్నెలఁ బొదువ
మఱియుఁ జెంతకు వచ్చి - మాటకు నేఁగి
వెఱచినగతిఁ బారి -వెఱవకఁ జేరి
మెలఁగుచో జానకి - మృగశాబకంబు
చెలువంబుఁ జూచి మె - చ్చి ముదంబు వొదల
రామాశిరోమణి - రామలక్ష్మణులఁ
