పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/278

శ్రీరంగమహత్త్వము

123

⁠

మ్మనమున వారి నందఱ సమంబుగఁ జూడక రోహిణీసతిం ఘనబహుమానపూర్వకముగాఁ బనిసేయుచు నుండు నెప్పుడున్.

⁠ 135

క.⁠

దానికి నశ్విన్యాదు ల నూనవ్యధఁ జెంది తండ్రియొద్దకుఁ జని దీ నాననలై పతిచేఁ దమ కైన పరాభవముఁ జెప్ప నాతఁడు గినుకన్.

⁠ 136

శా.⁠

ఆరాజుం బిలిపించి యిట్లనియె-నీ వన్యాయసంచారివై తారానీకము లెల్ల నీవలని నాథప్రాప్తి తుల్యంబుగాఁ బ్రారంభింపక దుర్వివేకసరణిన్ బాటింపుచున్నాఁడ వీ దౌరాత్మ్యంబుఁ దలంప మేలగునె చంద్రా! రోహిణీవల్లభా!

⁠ 137

క.⁠

ఇది మొద లందఱకునుఁ బ్రియ మొదవఁగ సమభావవృత్తి నుండుట గడుమే లది గాక తప్పి తిరిగినఁ దుదిఁ గనియెదుగాక పొమ్ము దురితఫలంబున్.

⁠ 138

క.⁠

అని దక్షుఁడు తన తనయల ననునయములఁ దనిపి, కినుక ననుప సుధాంశుం డును జని ముందటి తెఱఁగున దనప్రియయును దాను సమ్మదంబున నుండెన్.

⁠ 139

మత్తకోకిల.⁠

ఆతెఱంగున కాత్మలన్ పగ పగ్గలింపఁగ వెండియున్ తాత పాలికి నేఁగి వారలు తద్విధం బెఱిఁగింప న బ్జాతసంభవపుత్రుఁ డప్పుడు చంద్రునిం బిలిపించి, ధ ర్మేతరంబు భవచ్చరిత్ర మిదేల మానవు బేలవై.

⁠ 140

వ.⁠

ఇంక నిటమీఁద నీవర్తమానం బిట్టి దయ్యెనేనియు గొఱఁగాదు తప్ప దేఁ జాఁటిచెప్పితి, నెప్పగిది నైనను బుద్ధిమంతుండవై యుండు పొమ్మని యుల్ల సంబు లాడి వీడ్కొలిపిన గ్రమ్మఱ వచ్చి మామ మాటలు గీటులఁ బుచ్చి యచ్చంద్రుండు సాంద్రానురాగంబున రోహిణీసంభోగలంపటుండై యుండె

⁠