పుట:Shriiranga-mahattvamu.pdf/279

124

తృతీయాశ్వాసము

⁠

మఱియును బెక్కుమాఱులు దక్షుండు ఋక్షాధిపతి నివ్విధంబున బోధించి తత్కుటిల ప్రచారంబు వారింపం జాలక చాల రోపించి యతనిం గనుంగొని.

⁠ 141

క.⁠

దోషాకర! పలుమఱు-మ ద్భాషలు గైకొనక చపలభావంబున ను ద్వేషించితి గావునఁ ద ద్దోషంబునఁ జెందు యక్షదుర్దశ నిన్నున్.

⁠ 142

చ.⁠

అని శపియించె నంత హరిణాంకుఁడు తత్సటురోగ ముగ్రమై తనతనువందుఁ బొందఁ బ్రభఁ దప్పి కృశించి వినష్టబుద్ధియై ఘనభయవిహ్వలుం డగుచు గ్రక్కున నక్కడఁ బాసి భూతలం బునఁ గడువాసి నుల్లసిలు పుష్కరిణీతటిఁ జేర సన్మతిన్.

⁠ 143

మ.⁠

నిజశాపావధిఁ గోరి తద్విమలపానీయంబులం గ్రుంకి స ర్వజగద్భూరితపంబు పంచదశవర్షంబుల్ ధృతిన్ సల్పి నీ రజనాభుం బదివత్సరంబు లట నారాధించె భాస్వత్కర వ్రజకించిద్వికసద్ధళాంచితతరస్వచ్ఛాంబుజాతంబులన్.

⁠ 144

వ.⁠

అంత.

⁠ 145

క.⁠

తద్విరచిత పూజనముల హృద్వనజం బలర లోకహితమతి సార్ఖా పద్విఘటనకరుఁ డగు దను జద్విషుఁ డతికరుణ నతని సన్నిధి నిల్చెన్.

⁠ 146

ఉ.⁠

అప్పుడు కైరవప్రియుఁ డుదంచితసమ్మదవార్థివీచులం దెప్పలఁ దేలు నెమ్మనము ద్రిప్పఁగఁ జాలక నేత్రపర్వమై యొప్పెడు నప్పురాణపురుషోత్తము దివ్యతనూవిలాసముం దప్పక చూచుచున్ బహువిధంబులఁ బ్రస్తుతిచేసె నమ్రుఁడై.

⁠ 147

క.⁠

ఆసంస్తవంబు-హృదయో ల్లాసం బొనరింప మెచ్చి లక్ష్మీశ్వరుఁ డా

⁠