క. ధీరుఁడు ముట్టినఁ దొల్లి వి
చారించిన తలఁపు మఱచు శస్త్రాస్త్రకళల్
నేరఁడు మెఱయం గావున
శూరుఁడు గావలయు నృపతి సుస్థిరగతియై. 900
పురుషార్థసారము
ఆ. తలఁచి చూడ రిపుఁడు తనకంటె ఘనుఁడైనఁ
దనరఁ దన్ను దాఁచికొనఁగవలయు
వానికంటె ఘనుఁడు తానైన మరి శర
జ్జలజరిపుఁడుబొలె వెలుఁగవలయు. 901
క. కోపించి రిపుఁడు రిపునకు
రూపింపక తొలఁగు టతనిఁ ద్రుంచుటమీఁదన్
ఏపారగ్రుంగి సింహం బేపున
మదగజముఁ జంప నెగసినమాడ్కిన్. 902
క. చేరువకు భూరిబలుఁ డగు
వైరిమహీనాథుఁ డెత్తివచ్చిన నైనం
ధీరత యప్పుడ డింపని
భూరమణుని కాడొకండు వొందకయుండున్. 903
క. పగతుప్రతాపము గనుగొని
మగటిమి దెగఁదునిమి పుచ్చు మనుజేశుఁడు దాఁ
దగరపుఁదొడవునుబోలెను
జగమునఁ బూజ్యుండు గాక చను నెల్లెడలన్. 904
ఆ. పగఱపయి నొకండు పాటించి నడవంగ
వెఱచి తనదునెలవు విడుచు నెవ్వఁ
డతని కారణమున నతనిఁ గాంచిన తల్లి
వంధ్య యనఁగఁబడు ధ్రువంబుసుమ్ము. 905
క. హీనునకు ఘనునిచేఁ గీ
డైనను దేజంబు సమదహస్తికి నగముల్
మానుఁగఁ గోరాడం దగ
గాని యగుం గొమ్మలేమి యది యొచ్చెంబే. 906
ఆ. హీనుఁ డధికుచేత నీల్గుట యొచ్చెమే
మహితయశము కాక మదముకొఱకు
గండతటము ద్రొక్కి గజకర్ణహతిఁ దేఁటి
యీల్గెనేని యొచ్చె మేమిగల్గు. 907
క. ఘనమును గడుహీనంబును
ననఁగలదె కరీంద్రుఁ డెంత హరి యెంతి కరిన్
దునుమాడును హరిశాబము
ఘనమేటికి మనసు పెద్ద గలవారలకున్. 908
క. నిర్విషము చేసి పడగన్
దర్వీకరములకుఁ జూప దా కావున దో
ర్గర్వంబులేనివానికి
నుర్విం బెను విషయమైన నొక్కటి వలయున్. 909
క. కపటపులేఖలఁ బంపియు
విపులార్థచయంబు లెపుడు వెదఁజల్లియుఁ ద
ద్రిపుపక్షముఖ్యపురుషులఁ
గుపితుల దమసొమ్ముచేసికొనఁదగు వేగన్. 910
పంచతంత్రి
