పుట:Rasikajanamamobhiramamu (IA rasikajanamamobh022607mbp).pdf/120

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


యొదవెఁ గొన్నేఁడు లింక నిం దుండరాదు, పోయి వచ్చెద సెలవిమ్ము భూపతిలక

116


తే.

అనుచు నిటు లూరడించి యయ్యధిపుచేత, నాజ్ఞ గొని యింతి పఱతెంచె నాకమునకు
దళము కొలువంగఁ బసిఁడియందలము నెక్కి, జనకరుండును నిజపురంబునకుఁ జనియె.

117


క.

అంతట వనదేవత ల, త్యంతామోదమునఁ బనుప నసదృశతేజః
కాంతివిలాసంబుల గుహ, నెంతయుఁ గుశలమున బాల యెదుగుచునుండెన్.

118


సీ.

కురులు బొమ్మలమీఁదఁ గులికి పెంపెసలాడె, నెదఁ జిన్నిచన్నులు గదురు లెత్తెఁ
దావిమోవికిఁ గ్రొత్తతలిరుడాలు ఘటిల్లె, నూనూఁగునూఁగారు గాన నయ్యె
గనుదోయి నఱసిగ్గు కలికి చూపులు మీఱె, వలిచెక్కుఁగవకుఁ గ్రొందళుకు లొదవె
జిలిబిలిముద్దుపల్కులసొల పలరారె, మొగమునఁ జిన్నారినగవు లెసఁగె


తే.

నడలఁ గడ లేనిమురిపెంబు గడలుకొనియెఁ, గటియు జఘనంబు నొక్కింత ఘనతఁ జెందె
నాఁడునాఁటికి రాచపూఁబోఁడికొఱపు, మించులేజవ్వనం బంకురించుటయును.

119


క.

మఱియుఁ గుచంబులు గటియును, నెఱియు న్విస్తరిలె నాభి నిమ్నతఁ జెందెన్
మెఱుఁగారునారు గార్కొనె, నెఱజవ్వన మిందుముఖికి నిండారుటయున్.

120


వ.

ఆసమయంబున.

121


చ.

అలులుఁ బికంబులు నృకము లంచలు శారికలు న్నెమళ్లు వి
చ్చలవిడిఁ బొంగి చెంగటఁ బొసంగ హళాహళి సేయుచున్న ను
గ్మలి యొకయింతమన్మథవికారము నెమ్మది నంకురించినం
దలఁకక తల్లి చెప్పినవ ధంబుఁ దలంచి వినిశ్చలాత్మ యై.

122


చ.

గడితపునారచీరఁ గటిఁ గట్టి పటుస్ఫటికాక్షమాలికల్
మెడఁ గడు నించి దట్టముగ మేన విభూతి యలంది పెన్నెరుల్
జడలుగఁ దాల్చి డెందమునఁ జాల దిటం బగుభక్తిఁ బూని య
ప్పడఁతుక యబ్బురంబుగఁ దపం బొనరింపఁ దొడంగె నెంతయున్.

123


క.

అనిశము జలదళపవనా, శనవృత్తి న్మనుచు దివిజసంఘము వొగడం
దనకక బహుకల్పము లా, ననఁబోఁడులమిన్న తప మొనర్చుచు నుండెన్.

124


తే.

అని పితామహుఁ డెఱిఁగింప నమరమౌని, యంతట ఋతుధ్వజక్షమాకాంతపుత్త్రి