| యొదవెఁ గొన్నేఁడు లింక నిం దుండరాదు, పోయి వచ్చెద సెలవిమ్ము భూపతిలక | 116 |
తే. | అనుచు నిటు లూరడించి యయ్యధిపుచేత, నాజ్ఞ గొని యింతి పఱతెంచె నాకమునకు | 117 |
క. | అంతట వనదేవత ల, త్యంతామోదమునఁ బనుప నసదృశతేజః | 118 |
సీ. | కురులు బొమ్మలమీఁదఁ గులికి పెంపెసలాడె, నెదఁ జిన్నిచన్నులు గదురు లెత్తెఁ | |
తే. | నడలఁ గడ లేనిమురిపెంబు గడలుకొనియెఁ, గటియు జఘనంబు నొక్కింత ఘనతఁ జెందె | 119 |
క. | మఱియుఁ గుచంబులు గటియును, నెఱియు న్విస్తరిలె నాభి నిమ్నతఁ జెందెన్ | 120 |
వ. | ఆసమయంబున. | 121 |
చ. | అలులుఁ బికంబులు నృకము లంచలు శారికలు న్నెమళ్లు వి | 122 |
చ. | గడితపునారచీరఁ గటిఁ గట్టి పటుస్ఫటికాక్షమాలికల్ | 123 |
క. | అనిశము జలదళపవనా, శనవృత్తి న్మనుచు దివిజసంఘము వొగడం | 124 |
తే. | అని పితామహుఁ డెఱిఁగింప నమరమౌని, యంతట ఋతుధ్వజక్షమాకాంతపుత్త్రి | |