పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/472

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పుత్తడిబొమ్మయో పొసగంగ మొదల - క్రొత్తగుముత్తెమో కొదమరాయంచొ?
యనఁగ సన్నపునడు మసియాడుచుండఁ - గనుగవలను బాష్పకణములు దొరుఁగ
నందందఁ దూలుచు నసురుసు రనుచు - మందయానంబున మగువ రాఘవునిఁ5840
గదిసి సాగిలి నమస్కారంబు సేసి - ముదిత హస్తంబులు ముకులించి నుదుట
“రవికులాంబుధిసోమ! రామాభిరామ! - ప్రవిమలగుణధామ! పరరాజభీమ!
జలదసన్నిభగాత్ర! సారసనేత్ర! - విలసితచారిత్ర! వితతపవిత్ర!
కలశాబ్దిగంభీర! కనకాద్రిధైర్య! - లలితోక్తిమాధుర్య! లావణ్యధుర్య!
జననాథ! నీపాదసంసేవకతన - యెనయు నాపాపంబు లెల్లను బాసె"
నని విన్నవించుచు నరనాథునెదుట - వినయంబుతో నున్న వెలఁది నీక్షించి
మానవేంద్రునియనుమతిమీఁదఁ జేరి - భానుతనూజుఁ డాపడఁతి కిట్లనియె.
"నెలనాఁగ! నీ వెవ్వ? రిచటికి నిపుడు - వెలయంగ వచ్చిన విధ మేమి నేఁడు?
వెలఁది నీపే రేమి? విభుఁడు నీ కెవఁడు? - పొలుపొంద నెవ్వనిపుత్రివి నీవు?
చెప్పు మేర్పడ నీదుచందం”బటన్న (?) - నప్పు డప్పడఁతి తా నశ్రువు లొలుక5850
“భానుజ విను భోగిపతి నాదుతండ్రి; యేను సులోచన, యిదియ నాపేరు;
నాకు నాథుఁడు మేఘనాదుఁ; డాపుణ్య - ప్రాకటబహుభోగభాగ్యశీలుండు
నధికబాహాటోపుఁ డధికతేజుండు - కదనభీకరుఁడు వాసవభంజనుండు
కడిఁదిశూరుఁడు దశకంఠనందనుఁడు - కడఁక మందోదరీగర్భసంభవుఁడు”
అని చెప్పి శ్రీరాము నతివ వీక్షించి - మనమున నతిశోకమగ్నయై పలికె.
“నిట్టిశూరుని రాఘవేంద్ర! రణోర్విఁ - బట్టి చంపితి కృపాపరులయ్యు! మీర
లేట్లు చంపితిరయ్య? యినకులాధీశ!- పుట్టునే యిటువంటి భూరివిక్రముఁడు;
పతివియోగాగ్నిచేఁ బడఁతులు మదిను - పరితాప (?) మొందరె పలుతెఱంగులను?
ఎఱుఁగవే సర్వజ్ఞ యేఁ బతిఁ బాసి - ధరణి వైధవ్యంబు దాల్పంగఁ గలనె?
శరణార్థిరక్షక! సదయాంతరంగ! - పరిపూర్ణహృదయ! శోభనకృపాపాంగ!5860
మరుగుచొచ్చితిఁ గాన మన్నించునట్టి - బిరుదు నీబిరుదు; రూపింప నావిభుని
మరలఁ బ్రాణము లిచ్చి మన్నించు నాకు - పురుషభిక్షము పెట్టి భువి నన్ను నిలుపు;”
మనుచుఁ బ్రార్థించిన నవనీశ్వరుండు - ఘనదయాపరమూర్తి గాన నయ్యింతి
పురుషుని బ్రతికింప బుద్ధి నూహించు - టెఱిఁగి మారుతియును మఱి విన్నవించె;
"నిది యేమి? రాఘవ! యెఱుఁగరే మీరు? - వదలక యాబ్రహ్మవరము తప్పింప
నీతియే? మీరు మానినికినిఁ జెప్పి - ధాతను మన్నింపఁదగును భూనాథ!”
యని మారుతాత్మజుఁ డాడువాక్యములు - అన విని దలపోసి యపు డిట్టులనియె.
"జలజాక్షి యింకొక్కజన్మంబునందు - కలసెదు విభు పెద్దకాలంబుదాఁక
పెక్కుసంపదలచేఁ బెంపు సొంపార - యక్కజంబుగ భోగ మనుభవం బొంది,