పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/471

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ననిన నాతఁడు నాత్మ నల్లఁ జింతించి - మనుజాశనుండు నామగువ కిట్లనియె.
“విన్ననై యాహవవిముఖమధ్యమున - పన్నుగాఁ బడియున్న పడఁతి నీవిభుని
నేను బో యడిగిన నిత్తురే వారు - కాన నాచేతను కాదు మృగాక్షి;
నీమన సటుమీఁద నే నేమి చెప్ప? - భామ! నీ వెఱుఁగని పని యేమి కలదు?5810
చెప్పితి నాకుఁ దోఁచినవిధం” బనిన - నప్పద్మలోచన యతని కిట్లనియెఁ
"గైలాసనగము వేగమె కేల నెత్తి - ఫాలాక్షునకు నతిభయముఁ బుట్టించి
కడఁకమై మూఁడులోకములను గెల్చి - కడిమి గల్గిన మహాఘనుఁడవు నీవు;
సురనాథు గెల్చిన శూరున కిపుడు - నరు లెంతవారు? వానరు లెంతవారు?
నరులలో హీనవానరులలోఁ బడిన - గురుసత్త్వశాలి నీకొడుకుదేహంబు
"తేలేను నే" నని ధీరత్వ మెడలి - యీలీల ననఁ గాలహేతువో యనుచుఁ
గర మొప్పఁగా బాహ్యకర్మంబులకును - తరుణులు పతిరహితం బైన నగ్ని
సరవితోఁ జన ధర్మసరణియుఁ గాన - వెఱవక నే విన్నవించినమాట
నెగ్గుగాఁ గొన కానతిచ్చి న న్ననుపు - దిగ్గున చని పతిఁ దెచ్చుకోవలయు;"
ననిన నాదశకంఠుఁ డతివ వీడ్కొలుప - మానినియును తనమామకు మ్రొక్కి5820
మెలుపైన దొలుకరిమెఱుపుచందమున - కలితమౌ తనమేనికాంతిజాలములు
తలకొని భూనభోంతర మెల్ల - నిండ జలరుహనేత్ర నిశ్చలబుద్ధిచేత
వినువీథి రాఁ గపివీరు లందఱును - మనమున నాశ్చర్యమగ్నులై చూడ
నంతఁ గొందఱు కడు నాశ్చర్యమునను - వింత రెప్పలు విచ్చి వేవేగ చూడ
వెఱఁగొందుచున్న యీవెలఁదులు మేటి - సురపురినుండి యీసుదతీలలామ
దేవత లంపినది లక్ష్మి రామ (?) - దేవునికడ కేగుదెంచెనో కాక
తనయుఁడు మృతుఁడైన దశకంధరుండు - మనమున రోషంబు మఱి యింతలేక
కక్కసం బుడిగి వెగమె సీత రథము - నెక్కించి మగుడ నంపించెనో గాక?
కాక వేఱొకదేవకాంతయు నిందు - రాఁ గారణం బేమి రయమున ననుచు,
అంగదసుగ్రీవు లాంజనేయుండు - సంగరస్థలి నున్న తరుచరాధిపులు5830
వెరవొప్ప శ్రీరామవిభుఁడు లక్ష్మణుఁడు - దొరకొని చోద్యమందుచు నుండి రపుడు
పరమపావనుఁడైన పవమానసుతుఁడు - వెరవున నాకాశవీథి నేతెంచు
భామినీమణిఁ జూచి పరఁగ రామునకు - తామసింపక వేగఁ దగ విన్నవించె;
"ఈమానవతి మది నెంచఁగా దేవ - భామ కాదిది రామపత్నియుఁ గాదు
మానుగాఁ బతిలేని మగువయే కాని - దానికి నదిగొ ప్రత్యక్షంబు గలదు;
అప్పడఁతుకయున్న యరదంబుమీఁదఁ - గప్పినధూళి రాఘవ! విలోకింపు"

సులోచన శ్రీరాముల నుతించుట

మని చూపుచుండ నయ్యబ్జాక్షి వేగ - చనుదెంచి యరదంబు చయ్యన డిగ్గి