264
నవనాథచరిత్ర
తెఱఁగొకో యనుచుఁ జిం ◆ తిలి (ధర్మశాస్త్ర)
(విదుల) రప్పించియ ◆ వ్విధ మెఱిఁగింప
మదిఁదలపోసి య ◆ మ్మానవ పతికి
వార లిట్లనిరి భూ ◆ వర నీవు ధర్మ
చారిత్రుఁడవు సర్వ ◆ జనసమ్మతుఁ డవు
సారసదాచార ◆ సరణి సన్మునులు
గారు నీ కెన పాప ◆ కర్మ మెయ్యెడల
నేదెస రూపింప ◆ నెఱుఁగరా దనిన
నేదోష బుద్ధి నేఁ ◆ డెసఁగెనో గాక
కమలబంధుఁడు నేఁడు ◆ గైకొనఁ డయ్యె
నమర నీచేతిహే ◆ మార్ఘ్య పాత్రంబు
నావుడు నమ్మహీ ◆ నాయకుం డాత్మ
భావించి [1] యపుడు వి ◆ ప్రతతి కిట్లనియె
వినుఁడు నా మది నుద్భ ◆ వించిన దురిత
మనఘాత్ములార సౌ ◆ ధాగ్రభాగమునఁ
గరమర్థి నేనుండ ◆ గత వాసరమునఁ
బురజనవ్యాపార ◆ ములు గనుఁగొనుచు
నవగతవసనయై ◆ యజిన [2] కారకుని
చపలాక్షి యొక్క తె ◆ సలిలంబు లాడఁ
జూచిన నా లోన ◆ సుందరిఁ గవయఁ
జూచితి నాలోన ◆ సూనాస్త్రుఁ డేయ
వడిఁ బురాకృత కర్మ ◆ వశమున నిట్టి
చెడుబుద్ది పొడమెఁ జే ◆ సిన పుణ్యమెల్లఁ
గాసియై పోయె పొం ◆ కము దప్పె నింక
నా సరివారెల్ల ◆ నవ్వఁ బాలైతి
నుల్లంబులోపల ◆ నొరుల భామినులఁ
దల్లుల మాఱుగాఁ ◆ దలఁచెడి మాకు
నీ మహాపాతక ◆ మేల సిద్ధించె
నేమిట నీదోష ◆ మేమి తరించు
ననుచుఁ బశ్చాత్తప్తుఁ ◆ డగు రాజుతోడ
ననిరి భూసురులు ప్రా ◆ యశ్చిత్త విధము
గల దిట్టి పనికి నా ◆ కర్ణింపు మధిప
