190
నవనాథచరిత్ర
నిచ్చలో నా తెఱఁ ◆ గెఱిఁగియు బయలు
పుచ్చక కొలిచె నే ◆ ర్పున నట్టి ఘనున
కెంతయు నెఱిఁగింప ◆ కేఁగుట మాకు
పంతంబుగాదింక ◆ పాపము వచ్చు
నని పిల్వఁ బంపఁ జ ◆ య్యనఁ జనుదెంచి
తనకు మ్రొక్కిన మంత్రిఁ ◆ దగ గారవించి
చేసన్నఁ గదియంగఁ ◆ జేర్చి గూఢమున
నా సిద్ధ ముఖ్యుఁ డి ◆ ట్లని యూనతిచ్చె
నోమంత్రి తిలక మీ ◆ యుర్వీశ్వరుండు
దా మేనుదొలఁగిన ◆ తఱి వానిబొంది
లోన మదాత్మ గీ ◆ ల్కొనఁజేసి రాజ్య
మూనిన వెలికి నే ◆ నుంట నీ వెఱిఁగి
తెఱఁగొప్ప నెనరికిఁ ◆ దెలుపక భక్తి
నరమర లేక మ ◆ మ్మనవరతంబు
కొలిచిన నీమంచి ◆ గుణముకు మెచ్చి
తలకొని నేనింకఁ ◆ దనయుఁగా నెలమిఁ
గైకొని యోగమా ◆ ర్గము నెఱిఁగించి
శ్రీకరంబగు దేహ ◆ సిద్ధియు నొసఁగు
కౌతుకమున నుంటిఁ ◆ గపటంబు లేక
నీతలం పెఱిఁగింపు ◆ నిజముగా ననుచు
నడిగెడు తఱిని మ ◆ త్స్యేంద్రుకు మ్రొక్కి
కడునుబ్బి మంత్రి శే ◆ ఖరుఁడు నిట్లనియె
నాకోరుకోర్కెలు ◆ నాకు సిద్ధించె
చీకుకు దృష్టియుఁ ◆ జెవిటికి వినికి
యాఁకొన్నవానికి ◆ నభిమతార్థములు
మూకుకు వాకు రు ◆ గ్మునకౌషధంబు
సారమైనట్టి మీ ◆ చరణపద్మములు
...... ....... ...... ...... ....... ....... .......
ఇంక నామనమున ◆ కించుసేవయును
శంకరునాన మీ ◆ చరణంబులాన
నావుడు మత్స్యేంద్ర ◆ నాథుఁడుల్లంబు
వావిరి విలసిల్ల ◆ వరకృపామృతము
దళుకొత్తుచూడ్కు లు ◆ దనరఁ బ్రబుద్ధు
