పుట:Narayana Rao Novel.djvu/148

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

వి ష బీ జ ము లు

147


వర: అవును. ఈ నా గారాలకూచిని ఆ ఆత్తవారింటికి చేతులారా యెలా పంపింతునా అని తపించిపోతున్నాను.

జగ: అయితే అల్లుణ్ణి ఇల్లరికం తీసుకొని వస్తావమ్మా అత్తా?

వర: ఇల్లరికం! అతన్ని చూస్తేనే నాకు భయం. ఇంక రోజూ ఇంట్లో ఉంటే, నా ప్రాణాలు అప్పుడే పోతాయి.


తల్లికి జగన్మోహనునకు జరుగు సంభాషణయంతయు శారద వినుచున్నది. ఆమెలో సంభాషణ మించుకయు విడ్డూరముగా కన్పింపలేదు. ఆమె వినుచుండ తల్లి యెన్ని సారు లల్లుని తిట్టినదో! హేళన చేసినదో! ఆమె హృదయమున నత్తవారన్న నొకవిధమగు నసహ్యము జనింప నారంభించినది. సూర్యకాంతమన్న కరుణయు నున్నది. తాను గొప్పకుటుంబములో జనించినందుకు నెక్కువయని తలంచుచు తన హృదయమును జూరగొన్న సూర్యకాంతమును దలపోసికొని ‘పాపము’ అని జాలిపడుచుండును.

తన భర్త! మరి? తండ్రి కంత యిష్టమేమో? అందరును తెలివుందని చెప్పుకొనెదరు. ఈ రోజులలో తాను చదివే నవలలలో నాయికా నాయకులు ఒకరి నొకరు ప్రేమించునట్లు తానెవరిని ప్రేమించుచున్నదో? అందరు తా నపరిమిత సౌందర్యవతి యని చెప్పెదరు. ఇంత యందకత్తెయగు తనకు, తగిన అందగా డెవరో యని ఆమె పలుమారు తలపోసుకొన్నది.

‘ఏమిటి శారదా ఆలోచిస్తున్నావు?’ అని జగన్మోహను డా బాలికను ప్రశ్నించినాడు.

‘ఏమి లేదయ్యా బావా!’

వారిరువురి నచట వదలి వరదకామేశ్వరీదేవి లోనికి వెళ్ళిపోయినది.

‘భర్తను గురించి ఆలోచిస్తున్నావు?’

‘చీ!’

‘చీ, ఏమిటి? ఎందుకు చీ? పోనీ నా కెందుకుగాని, నువ్వింత అందం ఎక్కడనుంచి సంపాదించావు? నేను చాలా సినిమాలు వెళ్ళిచూశాను. జీనెటీ మాగ్డనాల్దు, మారియన్ డేవీస్, మేరియాస్టరు, నార్మాటాల్మిడ్జీ, మిర్నాలోయ్ వీళ్ళెవరూ నీముందర నిలవగలరాంట?’

‘నువ్వెప్పుడూ పొగడ్తూనే ఉంటావు.’

‘నాది పొగడ్తా? నేను నిజంగా చెపుతున్నాను. శారదా! ఇప్పుడు ప్రపంచానికంతా సుందరిని యెన్నుకుంటే నిన్నే ‘మిస్ యూనివర్సు’ అనగా విశ్వసుందరిని చెయ్యాలన్నమాట. నేను ప్రపంచం చాలా చూశాను. అనేక మంది దొరసానుల్ని, ఇతరదేశం స్త్రీలనీ, జమీందారిణీలను, ఉద్యోగస్థుల భార్యల్నీ ఎందర్నో చూచాను. ఎవ్వరు నీసాటిరారు శారదా.’

‘అయితే నువ్వు నాన్నగారికిమల్లే శాసనసభలో సభ్యుడవు అవుతావా?’