అందిచ్చినారు నీ
అందాల మధుధార
పారిజాతపరాగ
పరిమళమ్ములు కలిపి
అందిచ్చినారు నీ
అందాల గొంతులో
ఎన్నో గాంధర్వ ప్రదర్శనాలు చవిచూచాను దేవీ! నీ కంఠం వీడిన ఆ దివ్యగానం అనుపమానం. ఆ సంగీతస్వన ప్రారంభము నాకానాడు సృష్టి ప్రారంభమే.
అంతా చీకటి! చీకటి మధ్యలో చిన్న వెలుగుచుక్క ఆ అణువు కాంతి పెరిగి, విశ్వమంతా ఆవరించి అనంతజ్యోత్స్నలై, ఉప్పొంగే ప్రవాహాలై కరుళ్ళుకట్టి, తోడుకుపోయి, కోటి కోటి మందారాలై, కోటికోటి పారిజాత ప్రసూనాలై, సుడులుపోయి దెసలు గాఢపరిమళాలు కప్పి, కరిగిపోయి అనంతతంత్రుల విశ్వవిపంచే స్పందించిన ప్రజసుందర హస్తాంచిత దివ్యమురళీనినాదమై, నా జీవితాన లీనమైపోయింది.
నీ దివ్యగాంధర్వానికి శ్రుతిగా, దూరాన, దగ్గర, అన్ని వైపులా నృత్యాంచిత నటేశ్వర పాదమంజీర స్వర్ణకింకిణీ నిస్వానము లోకసమ్మోహనమైపోయింది.
లోకంలో దరిద్రుల నిట్టూర్పులు, బానిసల వేదనాభరితార్తనాదాలు, అవధిపొంది వందేమాతర దివ్యగీతమై లామార్పలేపవిత్ర స్వనమై, విముక్త రష్యానందమూర్ఛనై సర్వబంధిత ప్రజాదనిగళిత శృంఖలాపతన మ హెూత్తమ రాగాలాపనట్టే ప్రత్యక్షమయింది.
నీ అందం చూచాను. ఆంధ్ర సౌందర్యరత్నాలు, దాక్షిణాత్య శిల్పభూషణాల పొదిగించిన శిరోభూషణానివి నువ్వు
ఏమీ ఎరుగని బీదవాడికి కోహినూరు రత్నం దొరికినట్లు నాకు దొరికావు. ఎక్కడ దాచుకోను నిన్ను?
ఎల్లోరా కైలాసగుహ నా గదిలో ప్రత్యక్షం అయింది. అది నీదేనయ్యా అన్నారు ప్రజలు!
శారదాదేవి క్రొత్త వాద్యవిశేషాలు కావాలనుకొని, విశ్వకర్మకంపెనీలో ఆర్డరిచ్చి, ఆ వీణవైపు నేను కాంక్షాపూరిత నయనాలతో చూస్తూ ఉంటే, “నాయనా కోనంగీ! ఇది నీకు బహుమతి” అని ఇచ్చింది!
కృష్ణావతారం తర్వాత నందనవనం చేరిన పారిజాత భద్రతరువు వచ్చి నా పెరట్లో మకాం పెట్టింది.
గరుత్మంతుడు తీసుకుపోవయ్యా అంటే, ఆ సురేంద్రుడు పాముగాళ్ళను మోసం చేసి, ఎగతన్నుక పోతోంటే, ఆ ముసలాయన చేతిలోనించి జారి ఎగురుతూ ఎగురుతూ వచ్చి అమృతకలశం నా జన్మలో వాలింది. దేవతలకు ఈ రహస్యం ఏమీ తెలియదు.
అనంతలక్ష్మీ! నిన్ను పొంది నేను అంబుజాక్షుడను.
నేను జయిలు నుంచి వచ్చేసరికి ఏ పాలసముద్రమో చూడడానికిపోకు.
అనంతలక్ష్మి లక్ష్మికి కొమరిత. అవిడ ఏ పద్మాన్నో నివాసగృహం చేసుకుంటే, అక్కడకు ఏ కమలపరిమళంగానో నువ్వు చేరితే, నేనయ్యా అల్లుడనని ఆ పద్మగృహవాసానికి
