కవిత్వతత్త్వ విచారము 138
వనిత యాక్రందనధ్వని వినఁబడుటయు
నీవు దిగ్గున లేచి పోవుచుండ
నేను నీతోడన యేతెంచుచో నొక
యిణ్ణి డాపలివంక కేగుటయును
జూచి నిలిచితి నేను నిల్చుటం గనుఁగొని
యొచట నెట్టిది హత్తెనో యెఱుక పడద
వేగిరింపక నీవ భావించుకొనుము
కల్ల నిజములు క్రమముగాఁ గానవచ్చు"
(కళా. ఆ. 3, ప. 184)
దీనికిమాయా రంభ యిచ్చెడు ప్రత్యుత్తరము :
చ. ..............................
మన చరితంబుఁ జెప్పెను నమస్తము వేల్పులసాని చెప్పిన
ట్ల నిజము గాఁగ నివ్వరవిలాసిని యెచ్చటనుండి చూచెనో !
(కళా. అ. 3, ప. 185)
తే. నపుడట నినుఁగూడి యలరినదియు
నట్ల నీవేగుచో వచ్చినదియుఁ దాన
యగుచుఁ దోఁప నందదిగ్రి యెట్లాడనేర్చె
మగువగాదుర యిది ! పెనుదగర గాని ! 186
"క. వినువల్లభ ? కన్నుండం
గనుపాపం దివియు నేర్పుగల ముని ముచ్చీ
వనిత తగ దిచట నుండన్
వెనుకను దిద్దుకొనవచ్చునే యొకటైనన్" 188
ఆని నలకూ బరునిఁ బిలిచి కొని వెడలఁ గలభాషిణి యుపాయంబుఁబన్నగా; నిఁకనూరకున్న వరుడు దక్కడని సైరణ దొలంగ బెట్టి, నలకూబరుఁడు చాటుగా నింతవ అకుఁ జేసి సంవాద మప్రయోజకమని నేఱుగా సవతి నా క్షేపించుచు
"క త్రుళ్ళఁగ నేటికి నిలునిలు
మిల్లలికినఁ బండు వగునె యింతటిలోనే
వల్లభునకుఁ గడు నచ్చిన
యిల్లాలవెయేను లాతినే పోఁదోలన్”
