ద్వితీయ భాగము 139
"క. మగఁడా పట్టెంబునఁ దలఁ
దెగఁ గొట్టినఁ గొట్టుఁగాక, తెగ తేరఁగ నీ
కెగవిడిచి పోయెద నె ప్రా
వగ నాకాణాచియైన వలపులపంటన్ !
క. ఈ రీతిని మధ్వల్లభుం
గోరిక మెడఁ గౌగలించుకొని నీవుండన్
సైరించుట కొఱగాదిది
రారమ్మిఁక నోర్వఁజుమ్మ రావే యనుచున్.
క. వెడదెరువు లిచట ఁ జెల్లవు
పుడమి నహహ దొంగలానఁ బొడిచినఁ గోకల్
విడుతురె గడియుంతునె యొ
క్కడి గతిమాలిన పిశాచికవో నీ మాటల్ !
వ. అనుట్రయు నా యింతి సైరింపక
మానిని. అంత మడింపకు వే యని వల్కిన నంత మదింఎకువే యనుచున్
గంతులడంచెద లెమ్మనిపల్కిన గంతులడంచెద లెమ్మనుచున్
రంతుల నేమి ఫలంబని పల్కిన రంతుల నేమి ఫలంబనుచున్
బంతముచూడఁగదేయని పల్కినఁ బంత చూడఁగదేయనుచున్
సీ. ఒటనుమీ యన్న నొట్టునుమీ యంచు
నేమేమి యనిన నేమేమి యనుచుఁ
గానీగదే యన్నఁ గానీగదే యంచు
నింకేల యనిన నింకేల యనుచు
నోసిపోవే యన్న నోసిపోవే యంచు
నౌనంటి వనిన నౌనంటి వనుచు
మఱవకుమిదియన్న మఱవకుమిది యంచు
నీవెంత యనిన నీవెంత యనుచు
నొకతె మగనికి నాశించుటొప్పదనిన
నొకతె మగనికి నాశించుటొప్పదనుచుఁ
బట్టియాడె నా రంభతోఁ బ్రథమ రంభ
ప్రియుఁడు విలుమన్న నిలువక పెద్దరొదగ.
(కళా. ఆ. 3, 191–192–193–194–195–196)
రూపమునఁ బ్రతిబింబములు, మూటల బ్రతిధ్వనులు !
