పుట:Kavikokila-Granthamala3-Khandakavya.pdf/297

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

276

కవికోకిల గ్రంథావళి

నరుఁడడుగో రథంబుపయినా మనముబ్బగఁ జెంగలించి య
త్తఱిని నమస్కృతీషువు నతండొకఁడేయఁగలొంగిపోయి, ని
ర్భరగతివచ్చెఁ బార్థుఁడిఁక భండనమేల యతండు భర్గునిన్
దురమున గెల్చెఁగాదె యసదో కపికేతనుఁడంట లెస్సయే?

వీరుల యట్లు గోగ్రహణ విశ్రుతలీలకువచ్చి యర్జునుం
దేరిపయిం గనుంగొని యుదీర్ణపరాక్రముఁ డాతడంచు మీ
బీరము సారముందొలఁగ బెల్చనఁ గౌరవసేనముందఱం
గాఱులు వల్కమేలె పతిగాఱియవొందగ శంకపుట్టఁగన్

పరమాన్నంబులుభక్ష్యముల్ పులుసులుంబప్పప్ప డంబుల్ తెరల్
వరుగుల్ గా రెలుసుష్ఠుగా మెసవుచున్ వహ్వాయటంచున్ రుచుల్
హరువుల్ పల్కుచు బ్రాహ్మణార్థములఁ బిండాసక్తిపర్తించుమిా
మ్మెఱుఁగండేమొసుయోధనుండనిసహాయేచ్చన్ గడున్ వేడఁగన్

అనవుడు కోపసంక్షుబ్ధ చిత్తుండయి యంగంబున రోమాంచంబు లుప్పతిల్ల దిగ్గని గద్దియనుండి లేచి యశ్వత్థామ యిట్లనియె.

ఓరీకర్ణుఁడ, కండకావరము నిన్నూఁకింప మాబోఁటి స
ద్వీరశ్రేష్ఠుల వ్రేలుచూపి పలుకన్ దీటైతివే యౌర! నీ
బీరంబున్ సహియింపనోపనిఁక దోర్వీర్యంబు శూరత్వ మే
దీ రా చూతము; చాపపాండితి బలోదీర్ణత్వమున్ సత్త్వమున్