హైమవతికథ
69
సాధ్వీ! మీ మాటలన్నియు వినవిన మాకును బిచ్చి యెత్తుచున్నది. మా జయభద్రుడు మమ్ము విడిచి యెప్పుడు ఎచ్చటకిని బోలేదు. ఆతని నిత్యము చూచుచునే యుంటిమి. ఆదంపతులవలన దానములందిన విప్రకోటి నడిగిన దెలియక మానదు . అతండెన్నియో దేశములు దిరిగినట్టును నెన్నియో వ్యాపారములు చేసినట్లును జెప్పుచున్నాడు దానింబట్టి యున్మత్తుడని నిశ్చయించితిమి. నీవు యిప్పు డతని మాటలు స్థిరపరచుచుంటివి యిప్పుడేమియు దోచకున్నది. ఇదియొక యింద్రజాలమువలె దోచుచున్నది. కావున నీవు బాగుగా విచారించి యందలి నిక్కువము వక్కాణింపుమని అడిగెను.
అప్పు డక్కలికి ముక్కు మీద వ్రేలువైచుకొని యోహో! మీరిట్లీ రాజకుమారుని నిర్బంధించుట ఇందులకా, కటకటా! అంత మాత్రమునకే అట్లు చేయవలయునా. ఇంచుక నిదానింపరాదా? ఆయన మాటలు సావధానముగా, వినగూడదా, అన్నన్నా! యెంత పనిచేసిరి. యిప్పుడైనను వడిగా బంధవిముక్తిని జేయుడు. అని మిక్కిలి తొందరపెట్టగా రాజశాసనంబునంజేసి కింకరు లప్పుడే ఆతని కట్లు విప్పి చెరసాలనుండి తప్పించిరి. సాధ్వీమతల్లియైన సునీతిని నిరసించి వేశ్యాలోలుండైన జయభద్రుని దుష్కార్యదోషంబాజం ధనరూపంబున బరిణమించినది.
అట్లు బంధవిముక్తుడయి జయభద్రుడు తండ్రింజూచి ఆర్యా! మీరు సెప్పెడి మాటలు నాకు వింతగా నున్నవి. నేనెప్పుడు మీ దగ్గరనే యున్నట్లు చెప్పుచున్నారు కదా. తార్కాణ మొక్కడు జూపింపుడని అడుగగా అచ్చట నున్న వారందరు ప్రతి దినము మిమ్ము మేమిచ్చట జూచుచున్న వారమని యేకవాక్యముగా బలికిరి.
మఱియు ఆతండు బ్రాహ్మణులకు వ్రాసియిచ్చిన దానశాసనములం జూపిరి స్వహస్తలిఖితాక్షరములతో నున్న యా శాసనములం జూచి జయభద్రుడు మిక్కిలి వెరగందుచు దన్ను గుఱించి వారు పడిన భ్రమ అంతయు గర్హితము కాదని పలుకుచు హైమవతిం జూచి యిది యేమి చోద్యమని అడిగెను.
బుద్ధిమంతురాలగు నాప్రోయాలు చక్కగా నిదానించి ప్రాణేశ్వరా! ఆ విషయము దెలిసికొనుటకు నాకొకదినము గడువియ్యుడు రేపంతయు అరసి చెప్పెదనవి పలుకగా వల్లెయని అందరును తమ తమ నివాసములకు బోయిరి.
జయభద్రుడు హైమవతితో గూడ సునీతి మేడకు బోయి యక్కాంతామణిచేత అర్చితుండై తాను వేశ్యాగృహము విడిచినది మొదలు తిరుగవచ్చువరకు జరిగిన కధ అంతయు నాయింతి కెఱింగించెను. ఆలలనయు, అతని చరిత్రము విని, డెందం బాందోళనమంద పాతివ్రత్యవ్రతభంగభీతి నాతురత జెందుచున్న జూచి ఆమెతో హైమవతి యిట్లనియె.
అక్కా! నీయుదంతమంతయు నాకు చెప్పుము. జయభద్రుండే దినమున నీ యొద్దకు వచ్చెనో యాదినము మొదలు నిత్యము జరుగుచున్న చర్యలం దెలుపుము. నడుమ విశేషము లేమైనంజూచినం దాచవలదని అడుగగా నా సతీమణియు భగవం