తున్నారు. రేపు పెళ్లైనతరవాత అక్కగారిని, వీధితలుపు గడియవేసి మరీ ముద్దెట్టుగుంటారేమో చూస్తానుగదా? అయినా మీ అల్లుడుగారికి చిన్నతనం యింకా వొదిలిందికాదు.
రామ- పైలా పచ్చీసీలో, చిన్నతనంగాక పెద్దతనం యలా వొస్తుంది? యేం, మావాఁ! కోపవాఁ?
లుబ్ధా- నాకు పెళ్లీవొద్దు పెడాకులూవొద్దు.
రామ- (మధురవాణి చెవిలో) చూశావా మధురం, నాయంత్రం అప్పుడే పారింది. (పైకి లుబ్ధావధాన్లుతో) అదేం, అలా అంటున్నారు? నిశ్చయం అయినతరవాత గునిసి యేం లాభం?
లుబ్ధా- నీ సొమ్మేం పోయింది? గునియడం గినియడంకాదు, నాకీ పెళ్లి అక్ఖర్లేదు.
మధు- (రామప్పంతులు చెవిలో) యేమిటా వుత్తరం?
రామ- (మధురవాణి చెవిలో) అగ్నిహోత్రావుధాన్లు పేరుపెట్టి నేనే బనాయించాను.
మధు- (రామప్పంతులు చెవిలో) యేవఁని?
రామ- (మధురవాణి చెవిలో) నువ్వు ముసలివాడివి గనక నీ సంబంధం మాకు వొద్దని.
మధు- చిత్తం! చెప్పేస్తాను.
రామ- (మధురవాణి చెవిలో) నీకు మతిపోయిందా యేమిటి? పెళ్లి తప్పించమని నువ్వే నాప్రాణాలు కొరికితే, యీ యెత్తు యెత్తాను. నోరుమూసుకో.
మధు- (లుబ్ధావధాన్లు చెవిలో) యీ సంబంధం మీకు కట్టిపెట్టాలని పంతులు చూస్తున్నారు. వొప్పుకోకండి.
రామ- (మధురవాణితో) యేమీ బేహద్బీ! (లుబ్ధావధాన్లుతో) స్త్రీ బుద్ధిః ప్రళయాంతకః అన్నాడు. దానిమాటలు నమ్మకండి. కల్పనకి యింతమనిషిలేదు.
లుబ్ధా- (చేతిలోని వుత్తరమును ఆడిస్తూ) యీ కుట్రంతా నీదే.
రామ- (తీక్షణంగా మధురవాణి వైపుచూసి, లుబ్ధావధాన్లుతో) కోపం కోపంలా వుండాలిగాని, యేకవచన ప్రయోగం కూడదు.
లుబ్ధా- యిదంతా మీకల్పనే. నాకొంప ముంచడానికి తలపెట్టారు. చదవండి.
రామ- (వుత్తరం అందుకోక కుర్చీ వెనక్కి తీసుకుని) ఆ వుత్తరం సంగతి నాకేం తెలుసును?
లుబ్ధా- చేసినవాడివి, నీకు తెలియకపోతే, యెవరికి తెలుస్తుంది?
రామ- అదుగో మళ్లీ యేకవచన ప్రయోగం! మెత్తగా మాట్లాడుతున్నానని కాబోలు అనాడీ చేస్తున్నారు? వుత్తరంగిత్తరంనేను కల్పించానని, మళ్లీ అన్నారంటే కథ చాలా దూరం వెళుతుంది. ఆ సంగతిమట్టుకు కాని వుండండి. రామప్పంతులు తడాఖా అంటే యేవఁనుకున్నారో?
