లుబ్ధా- నువ్వు-
రామ- అదుగో మళ్లీ.
లుబ్ధా- మీ కల్పనైతేనేం, మరొహరి కల్పనైతేనేం, బుద్ధి పొరపాటునాది. మధ్య వెధవలతో నాకేంపని? వెంటనే బయల్దేరిపోయి, ఆ అగ్నిహోత్రావధాన్లునే అడుగుతాను.
రామ- మాటలు మాజోరుగా వొస్తున్నాయి. జాగ్రత్త (లుబ్ధావధాన్లు వెళ్లును) నన్నేనా వెధవలు అంటున్నాడు?
మధు- నన్నుకూడా కలుపుకోవాలని వుందా యేవిఁటండి?
రామ- నన్నుమట్టుకు వెధవని కింద కట్టావూ?
మధు- నేవుండగా వెధవలు మీరెలా అవుతారు?
రామ- నన్ను సప్త వెధవనిచేశావు. మరి యింకా తరవాయి యేం వుంచావు?
మధు- అదేవిఁటి ఆమాటలు?
రామ- ఆ వుత్తరం నేను బనాయించానని, ఆ వెధవతో యెందుకు చెప్పా`వు?
మధు- మీతోడు, నేను చెప్పలేదే?
రామ- మరి నేను బనాయించానని, వాడికెలా తెలిసింది?
మధు- యెందుకీ ఆందోళన?
రామ- మరి, ఆవెధవ ఆవుత్తరం తీసికెళ్లి అగ్నిహోత్రావధాన్లుకి చూపిస్తే, నామీద వాడు వెంటనే పోర్జరీకేసు బనాయిస్తాడే? పీక తెగిపోతుంది, యేవిఁటి సాధనం?
మధు- యంత్రం యెదురు దిరిగిందో? ఐతే చక్రం అడ్డువేస్తాను. (మధురవాణి తొందరగా వీధిలోకి వెళ్లును.)
రామ- యిదెక్కడికి పారిపోతూంది? యిదే చెప్పేశింది. దొంగపని చేసినప్పుడు రెండోవారితో చెప్పకూడదు. వెధవని చెవులు నులుపుకుంటాను. పరిగెత్తివెళ్లి చేతులో కాగితం నులుపుకొత్తునా? - గాడిదకొడుకు కరిస్తే? పోయి మీనాక్షి కాళ్లుపట్టుకుంటాను.
(మధురవాణి వకచేతితో వుత్తరము, వకచేతితో లుబ్ధావధాన్లు చెయ్యిపట్టుకుని ప్రవేశించును.)
మధు- (రామప్పంతులుతో) చాలు, చాలు, మీ ప్రయోజకత్వం. బావగారికి అన్నా, తమ్ముడా, కొడుకా, కొమ్మా? మిమ్మలిని ఆప్తులని నమ్ముకుని, సలహాకివస్తే, ఆలోచనా సాలోచనా చెప్పక, ఏకవచనం, బహువచనం, అని కాష్టవాదం పెట్టారు. బావా! కుర్చీమీదకూచోండి. (కుర్చీమీదకూచోబెట్టి) (రామప్పంతులుతో) యీవుత్తరం యేవిఁటో నింపాదిగా చదివి చూసుకోండి (వుత్తరం రామప్పంతులు చేతికి యిచ్చును.)
