కరట- వెఱ్ఱి కుదిరింది, రోకలి తలకి చుట్టమనన్నాట్ట! వెనకటికి యవరో పోలీసు, తల్లి కూరగాయలు పుచ్చుకుంటే జుల్మానా వేశాట్ట; సౌజన్యారావు పంతులు అలాటివాడు. ఆయనతో మనం వున్నమాట చెప్పావఁంటే, ఆయన నిజం కోర్టులో చెప్పేస్తాడు. ఆపైని లుబ్ధావధాన్లు పీకవురి, మన పీకకి తగులుకుంటుంది.
శిష్యుడు- "మన" అంటున్నారేవిఁటి?
కరట- మాట పొరపాటురా. రావఁప్పంతులు వూరికి వెళ్లినమాట నిజవేఁనా?
శిష్యుడు- నిజవేఁ.
కరట- వాడికంట పడ్డావఁంటే-
శిష్యుడు- పడితే?
కరట- మరేంలేదు. మధురవాణిగాని కంటె మనకి యెరువుయివ్వడానికి వొప్పుకుంటే ఆంజనేయస్వామికి పదిశేర్లునెయ్యి దీపారాధనచేస్తాను.
శిష్యుడు- కడుపులోకి వెళ్లవలసిననెయ్యి కాల్చెయ్యడం నాకేవీఁ యిష్టంలేదు. అమృతగుండీ మొక్కుకొండి.
కరట- హాస్యంచాలించు, బెడిసిగొడుతుంది.
(నిష్క్రమింతురు.)
6- వ స్థలము. మధురవాణి బసలోగది.
[మధురవాణి కుర్చీమీద కూచునియుండును. కరటకశాస్తుల్లు, శిష్యుడూ, ప్రవేశింతురు. మధురవాణి నిలబడును.]
మధు- గురువుగారికి పదివేలదండాలు; శిష్యుడికొక చిన్నముద్దు. (శిష్యుని ముద్దుబెట్టుకొనును.)
కరట- నీ పుణ్యం వుంటుంది. నా అల్లుణ్ణి చెడగొట్టకు.
మధు- అల్లుడెవరు?
కరట- మాపిల్లని యితగాడికి యిచ్చి, కన్యాదానంచేస్తాను.
మధు- జెయిలునుంచి వొచ్చినతరవాత పెళ్లా? లేక, పెళ్లిచేసుకుని, మరీ మఠప్రవేశవాఁ?
శిష్యు- జయిలేవిఁటండోయి?
కరట- వొట్టినే హాస్యానికంటూంది.
మధు- పాపం ఆపసిపిల్లవాడికి వున్న నిజస్థితి చెప్పండి. తనవాళ్లని వెళ్లిచూసైనావస్తాడు.
శిష్యు- (కరటక శాస్త్రితో) కొంపముంచారో?
మధు- ముంచడం అంటే అలాగా యిలాగానా?
