పుట:Haindava-Swarajyamu.pdf/222

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
214

హరిశ్చంద్రోపాఖ్యానము


నొక్కఁడు గన్నుల నొగి మన్నుఁ జల్లె
నొక్కఁడు మొగముపై నుమి సె నాలోన.......................960
నొక్కఁడు వెస నాఁకె నూర్ధ్వపుండ్రంబు
నొక్కఁడు రాళ్లపై నొనరంగ నీడ్చె
నొక్కఁడు పిడికిట హుమ్మని గ్రుద్దె
బెక్కుగాఁ దోఁడేటిపిల్ల లు గూడి
అచీబోతు లంపటఁ బెట్టి నట్లు
కాల కౌశికు నిట్లు గారించువి ప్ర
బాలుర ' కెల్లను బ్రణమిల్లి
సన్నుత ప్రియవాక్యసరణిఁ బార్థించి
'మన్నింపుఁ డనుచంద్రమతిమాట కలరి:
“నీకుఁ బ్రియంబుగా నీచు నీవిప్రుఁ...............................970
కొని చంపక కాచితి' మనుచు
వడుగు లందఱు వాడవాడకుఁ బోవ
వెడగొడ్డుఁ బులి నాకి విడిచిన ట్లైన
జడిసి తొల్లిటితనజజాట మెల్ల
నుడిగి రోజులు లేనియురగంబుఁ బోలె
వడి చెడి తల యె త్తి వడుగు లచ్చోట
సుడియ కుండఁగ నోరచూపులు సూచి
దోవతి ధూళి విదుల్చుచు లేచి

..................................................................................................

-బోతు, లంపట పెట్టు=శ్రమ పెట్టు, కారించు= బాధ పెట్టు, వెడగొడ్డు = అల్ప పశువును, జంజాటము= తొడుసు అడిచిపాటు, ఉరగము= సర్పము, సుడియకుండం గన్ = చుట్టుకొనకుండునట్లు, ఇంటివారి... పాపాత్మురాల= ఇంటివారిని దొంగవ