హరిశ్చంద్రోపాఖ్యానము
లని యెట్టకేలకు నాలోహితాస్యు
మను జేశుకడ నిల్పి మఱి యొండుదలఁపు
మది లేక నిల్చి యమగువ ప్రాణేశుఁ
బదిలంబుగా మనఃపద్మంబునందు
ధృతి నిల్పి చంద్రమతీ దేవి భ_క్తిఁ
బతిముఖం బై యగ్నిభట్టారకునకుఁ
దరుణ ప్రవాళ సుందర కాంతిఁ దనరు
కరపల్లవంబులు గర మొప్ప మొగిచి................................2260
'వరద వైశ్వానర వరదయాలోల
దురిత సముత్కరతూలవాతూల
మదిలోన వాక్కున మరి చేతలందు
వదలక పతిభ క్తి వరలుదు నేని
నరలోకనుతుడై ననాకూర్మివిభుఁడు
పరమసత్యంబు దప్పక మను నేని
పరమశీత లుఁడ వై ప్రాణదానంబుఁ
గరుణమైఁ దొలుత నక్షత్రున కొసఁగి
మునినాథుఋణమున మునిఁగి పోకుండ
మనుజేశుఁ గొడుకును మఱి కావు' మనుచుఁ ...........................2270
జెచ్చర రాయంచ చెంగల్వకొలను
జొచ్చినగతిఁ జిచ్చుఁ జొచ్చి యానడుమఁ
................................................................................................................
సొగ సైనచిన్న యెఱ్ఱని చేతితో, తరుణ ప్రవాళ సుందర కాంతిన్ = లేతచిగుళ్ల వంటి సొగసైన కాంతితో, దురిత ... తూల - దురితసముత్కర = పాపసమూహర సెడి, తూల = దూదికి, వాతూల= గాలియైనవాఁడా- గాలి దూదిని పింజేలుగా నెగురఁగొట్టునట్లు పాపసమూహమును నాశము సేయువాఁడాయనుట, కలయ
