గిరీశ : పంతులు గారికి నిద్రభంగవాఁతుంది. మీరు వచ్చిన పనేదో - కొత్త : (సౌజన్యారావు పంతులుతో) స్వాభావికంగా మంచికి లోకం గుడ్డి; చెడ్డ వెతకడానికి చారెడు కళ్లు; గనక, చూస్చూసి, లోకం ఈయన మంచివారు, అని నిర్ధారణ చేసిన తరవాత, వారు మంచివారు కాక తీరదండి తమవంటి మంచివారు వలవేస్తే యెక్కడా కనపడడం కష్టం అండి. గనక తమ దర్శనం నాకు కావడం వల్ల యీరోజు, నా జన్మానికల్లా సుదీనంగా భావించి సంతోషిస్తున్నాను.
- సందేహవేఁవింటి!
సౌజ : మంచిగా వుందావలని ప్రయత్నిస్తున్నాను. అంతకన్న నా యందు యోగ్యత యేమీలేదు. మీరు వచ్చిన పని చెప్పారు కారు. గిరీశ : నేను కనుక్కుని తమతో ఉదయం మనవి చేదునా? సౌజ : జరూరు పనిమీద వచ్చినవారూ, పేరు చెప్పని వారూ, మీతో వారి కార్యం చెబుతారా? మీది యెంత సత్య కాలం? గిరీశ : వారికి నేనేమైనా సాయం చేయడానికి అవకాశం వుంటుందేమో అనీ, తమకు నిద్రవేళైందనీ, మనవి చేశాను. కొత్త : గిరీశంగారు లోకోపకారపరులు. సౌజ : మీకు కృత పరిచితులా? కొత్త : వారిని యెరగని వారెవరండి? గిరీశ : వారు నాయందు వుండే దయచేత అలా శలవిస్తున్నారు గాని, నన్ను అంతా యెరగడానికి నేనే పాటి వాజ్ఞండి. అయినా తరుచుగా లెక్చర్లు యిస్తూ వుండడం చాత, వీరివంటి సత్పురుషులు నన్ను యెరిగివుండడం కద్దు; సత్కరించడం కద్దు. వీరిని కూడా నేను చూచివుందును. అందుచేతనే వీరు కనపడగానే, యెవరు చెప్మా చూచినట్టుందీ, అని! కలవిలపడ్డాను. వారు కూడా ప్రచ్ఛన్నులై వుందామని నిశ్చయించుకున్నారు గనక, నేను జ్ఞాపకం తెచ్చుకోడానికి ప్రయత్నం చెయ్యను; నేను పోయి పరుంటాను. తాము ఉభయులు మాట్లాడుకోవొచ్చును. సౌజ : ఆలాగే చెయ్యండి. గిరీశ : (సౌజన్యారావు పంతులుతో) నమస్కారం. (కొత్త మనిషితో) మీరు బ్రాహ్మలా? కొత్త : కాను. గురుజాడలు 411 కన్యాశుల్కము - మలికూర్పు
