పుట:Gurujadalu.pdf/204

కరటక: అయితే తలుపుతీయ్యవషయ్యా?

లుబ్ధావ: తీసేదిలేదు పంతులుగారి యింటికి వెళ్లండి.

కరటక: ఇది లుబ్ధావధానులగారి యిల్లుకాదూ.

లుబ్ధావ: ఇదికాదు, ఇదికాదు. అవతలవీధి.

రామప్ప: (తెర యవుతలనుంచి) అవధాన్లు మామగారూ

లుబ్ధావ: పంతులుగారా - యేమిటి యిలాగు వచ్చారు.

రామప్ప: కొంచెము పనివున్నది.

లుబ్ధావ: మీకు రోజూ రెండుఝాముల రాత్రప్పుడు పనిగలిగే వుంటూ వుంటుంది. నేనెంతమాత్రం వప్పేదిలేదు.

రామప్ప: ఇందాకా మన మనుకున్న ప్రకారం వ్యవహారం ఒకటి ప్రశస్థంగా కుదిరింది.

లుబ్ధావ: ఊఁ అలాగనా? సరే. అమ్మీ తలుపుతీయ్యవే.

(మీనాక్షి ప్రవేశించి తలుపు తీయుచున్నది. )

రామప్ప: ముండాకొడుకు ఎన్ని గడియలు వేశాడయ్యా.

(రామప్పంతులు, కరటకశాస్తులు, ఆడువేషముతో శిష్యుడు, ప్రవేశించుచున్నారు. )

లుబ్ధావ: దయచెయ్యండీ అవధానులుగారూ దయచెయ్యండి. ఈ పిల్ల మీ కుమార్తా యేమిటండీ?

కరటక: అవునండీ. దీన్ని యెవరికయినా సమర్పించి ఋణవిముక్తుణ్ణి అవుదామని ఆలోచిస్తున్నాను.

లుబ్ధావ: కన్యాదానం చేస్తారా ఏమిటండీ?

కరటక: తమకు తెలియని ధర్మము ఏమిటున్నది - దాని ప్రక్రియ అంతా పంతులుగారితో చెప్పినాను.

రామప్ప: మూతముప్పిడి యెందుకుమామా, పన్నెండువందల రూపాయలకు నిర్నయించినాను.

లుబ్ధావ: తమరు యోగ్యులు పిల్ల నమ్ముతారండీ? గవర్నమెంటువారి రూల్సు వున్నదే అమ్మ కూడదని. మా గిరీశం చెబుతూ వచ్చేవాడు.

మీనాక్షి: యిన్నిరూల్సు యెరిగివుండేనా చచ్చే ముసలిగాడిదకొడుక్కి నన్ను అమ్మేవు.

రానుప్ప: ఈలాంటి పెద్దవేషాలు వేస్తే మామా, నేనూ యీ పనిలో జోరుకోను.

గురుజాడలు

159

కన్యాశుల్కము - తొలికూర్పు