Jump to content

పుట:Grandaalaya Sarvasvamu V.1, No.1 (1916).pdf/64

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు

46

నిజమైన గ్రంథకర్త.

కాని ప్రతిభాశాలియైన గ్రంధకర్త యెన్నఁడును నిరుత్సాహమును జెందక, పట్టుదలయు, నభిని వేళమునుగలి గి నిరంతరకృషి చే నట్టిశత్రువుల కందనివాఁడై యున్నత స్థానమును జేరి పరమానందమును బడయుచుండును. త్యానురక్తి, ఆత్మగౌరవము, ఆత్మవిశ్వాసము, ఆత్మశిష జి తేంద్రియత్వము, నిరంతరపరిశ్రమ, అభినివేశము, సా హసము, ధైర్యము గలిగియుండునట్టి ప్రతిభాశాలియైన గ్రంథకర్త పామరజనాను రాగమునకై యుత్తమగుణము లను గోల్పోవఁ జూడఁడు. ప్రపంచమును దనవెంట నీ డ్చుకొనిపోవఁ జూచును కాని ప్రపంచము వెంటఁ దాను బఱుగిడఁజూడఁడు. ఇట్టిశక్తులు లేనివాఁడు గ్రంథరచన మునకు దిగరాదు. దిగినను నిష్ప్రయోజనము.


"క.

నేరిచి సుకవికృతిచే
బేరెఱిఁగించుకొని జగతిఁ బెంపగుటొప్పుకో
నేరక కృతి చెప్పుటతగ
మియపకీ 8 జగతినిలుపుటకాదే!


క.

ఏరసము జెప్పఁ బూనిన
నారసమాలించువాని నలరింపని యా
నీరసఁపు కావ్యశవముల
దూరముననబరిహరిం పుదురునీతిజ్ఞుల్."


చ.

"ఫణతుల రెంటమూఁట నొక
పద్యముఁ గూర్చెడివారు లక్ష్యుల
క్షణ సహ కావ్యనిర్వహత
కల్గుట చిత్రము గానియట్లపో
ఫణమణిమాత్రధారులగు
పాము లసంఖ్యము గాక తత్ఫణా
మణివిధ విశ్వభూభృతి స
మర్థుఁడు శేషుఁడుగాక కల్గునే.


అని పై పద్యములోఁ గవికర్ణ రసాయన కావ్యకర్త విస్పష్టములగు వాక్కులతోఁ బ్రతివాఁడును గ్రంథరచన మునకు దిగ రాదని సూచించియున్నాఁడు.

"Valuable energy is wasted by being misdirected. Men are constantly attempting without special aptitude, work for which special aptitude is indispensable"

అని జార్జి హెన్రీ లూయిస్ వక్కాణించుచున్నాఁడు. అన్ని ఁటికంటెను సారస్వత జీవన ముత్కృష్టమైనదనుట కు సందియములేదు. ప్రతిభాశాలియైన గ్రంథకర్త యొ క్కఁదు మాత్రమే కష్ట పరంపరలనుండి తప్పించుకొని, సానంబట్టిన మణివ లెఁ బ్రకాశింపఁగలఁడుగాన ప్రతిభాశా లురుమాత్రమే సారస్వతమును స్వతంత్ర జీవనముగఁ జేసి కొనఁదగియుందురుగాని యేవిధమైన విద్యాశిక్షణమును లేక యచ్చుకూటములు తేరగనున్న వికదాయని పాడు, పొత్తములను రచించి ముద్రణము గావించి యదియొక జీవ నోపాధిగఁ జేసికొనఁగోరువారు తుదకు నష్టమును బొంద గలుగుదు రేకాని లాభమును బడయఁజాలరు. ఎల్లవారు ను సద్గ్రంధకర్త ను బ్రోత్సాహపఱుచుచు నుద్గ్రంధ కర్తల నిరుత్యాహపఱుచుచు నాంధ్ర సారస్వతము పరిశు ద్ధమైనదానినిగఁజేయుట విధ్యుక్త ధర్మమని వేఱుగ నేఁ జెప్పనక్కరలేదు.

మనము చేయవలసిన పని.

ఆంధ్రసారస్వతముఁ బెక్కువిధముల నేఁడభివృద్ధి గాంచుచున్నను, సంస్కార మభిలషించుచున్నది. నేటి కాలమున వందలకొలఁది నవలలు ముద్రింపఁబడుచున్నను గొన్నిట మృదుమధురమయిన శైలి మృగ్యమగుచున్నది. మన యాంధ్రులలో బ్రతిభాశాలురైన మేధావులుకొంద తాంధ్రసారస్వతమును జీవనాధారముగఁ జేసికొని సంఘ మున కత్యావశ్యకములును, ఆరోగ్యప్రదములు నగు గ్రంథ సముదాయము నుజ్జీవింపఁ జేయవలసియున్నది. అట్టి ప్రతి భాశాలురు బయల్వెడలినయెడల దేశభాషాభిమాను లెల్ల రును వారికి సర్వవిధములఁ దోడ్పడి, యాంధ్రసారస్వత మున్నతస్థితికి వచ్చునట్టులను జేయుటయ గాక సారస్వత జీవనముగూడఁ బవిత్రమైనదనియు, సత్యావశ్యక మైనదని యు, బ్రోత్సాహపఱుపఁ దగినదనియు నాంధ్రలోకము గ్రహించునట్లు కృషి సల్పుట మనకెలకు ముఖ్యకర్తవ్య మని నివేదించుచుఁ బ్రస్తుత మింతటితో విరమించుచు న్నాడఁను.