| వ. |
మహాత్మా మదీయనఖచంచుపుటపక్షంబులం దెగిపడినతదీయరథరథ్యసారథి
చ్ఛత్రచామరపతాకాధ్వజచాపప్రముఖపరికరంబుల నన్నిఁటి నవలోకింపు మి
త్తెఱంగున శత్రునిం దొడరి పోరి పోరి పరిశ్రాంతుండ నై ఱెక్కలు దెగి నేలం
గూలి యున్ననన్ను నీవును బదంపడి వధించం బూనుట తగవే యని పలికిన
నారఘుసత్తముండు వాని జటాయువుఁగా నెఱింగి సీతావృత్తాంతశ్రవణంబున
ద్విగుణీకృతశోకతాపుం డై మహోపకారి యగుగృధ్రపతి డాయం బోయి
చాపంబుఁ బరిత్యజించి యతనిం గౌఁగిలించుకొని కొండొకసేపు కన్నీరు
మున్నీరుగా రోదనంబుఁ జేసి సంతాపవిశేషంబున నవశుం డై పుడమిం ద్రెళ్లి
యొక్కింతసేవునకుఁ గ్రమ్మఱ లబ్ధసంజ్ఞుం డై లతాకంటకసంకీర్ణం బగుటం జేసి
యెవ్వరికిం బ్రవేశింపరానియరణ్యప్రదేశంబున పరమదుఃఖితుం డై యసహా
యుం డై యతిప్రయత్నంబున నూర్పులు పుచ్చుచున్నజటాయువుం గని లక్ష్మణు
నవలోకించి యి ట్లనియె.
| 1199
|
రాముఁడు జటాయువుపా టెఱింగి దుఃఖించుట
| సీ. |
మానదపూజ్యసామ్రాజ్యంబు పోవుట యటవీనివాస మి ట్లావహిలుట
పత్నీవియోగంబు ప్రాప్తించుటయుఁ బితృసఖుఁడు జటాయువు చచ్చుటయును
లోకంబులో నిట్టిశోకంబు లెవ్వాని కైనను గలవె లో నరసి చూడ
నాయభాగ్యం బే మనంగ వచ్చు సమస్తవస్తుదాహకుఁ డగువహ్ని నైన
|
|
| తే. |
నీఱు గావింప నోపు పత్నీవియోగ, జనితతాపంబు వాయ నేసలిలరాశిఁ
బడుదు నన్న మదీయదౌర్భాగ్యమహిమఁ, జేసి యదియును జాల శోషించిపోవు.
| 1200
|
| తే. |
జనవరకుమార నాచే నసహ్యమైన, వ్యసన మిబ్భంగి సంప్రాప్త మగుటవలనఁ
బరఁగ నాకంటె నన్యుఁ డభాగ్యతరుఁడు, వసుధలోఁ జూడ నింక నెవ్వాఁడు లేఁడు.
| 1201
|
| క. |
ప్రియుఁడు పితృసఖుఁడు వృద్ధుఁడు, నయజ్ఞుఁ డీగృధ్రవిభుఁడు నాభాగ్యవిప
ర్యయమున విలూనపక్ష, ద్వయుఁ డై ధరఁ గూలి యున్నవాఁడు కుమారా.
| 1202
|
| క. |
అని పలికి విభుఁడు శోకము, మనమున సైరించుటకు సమర్థత లేమిన్
జనకజ యెక్కడఁ జెపుమా, యని ధరణిం బడియెఁ జిత్త మవశత నొందన్.
| 1203
|
| వ. |
ఇట్లు శోకమూర్ఛాపరవశుం డై కొండొకసేపునకుఁ దెలి వొంది వెండియు సౌ
మిత్రి కి ట్లనియె.
| 1204
|
| ఉ. |
ఈపతగో త్తముండు మన కెంతయుఁ బ్రీతి యొనర్పఁ బూని తా
నేపునఁ బోరి పోరి తుది నిట్లు విలూనపతత్రపాదుఁ డై
యాపృథివీతనూజవిధ మర్మిలిఁ జెప్పఁగఁ బ్రాణసంయుతుం
జై పడి యున్నవాఁ డిట మదాస్యనిరీక్షణకౌతుకంబునన్.
| 1205
|
| వ. |
అని పలికి జటాయువు నవలోకించి.
| 1206
|
| సీ. |
అండజోత్తమ రావణుండు జానకి నెట్లు వంచించి గొనిపోయె వాని కేమి
|
|
