| |
విప్రకారంబుఁ గావించితి నేరూపువాఁ డెంత శౌర్యంబువాఁడు వాని
పట్టణం బెక్కడ బల మెంత చల మెంత కుల మెంత దోశ్శక్తి కొలఁది యెంత
గలవాఁడు నిన్ను సంగ్రామతలంబున నేరీతి నిర్జించె నెచటి కేగెఁ
|
|
| ఆ. |
జెప్ప నలవి యేని చెప్పుము జానకీ, వనితవార్త నీదువధవిధంబు
నావుడుం బతత్రినాథుండు సన్నపు, టెలుఁగుతోడ విభున కిట్టు లనియె.
| 1207
|
జటాయువు రామునకు రావణుఁడు సీత నెత్తికొని పోయిన తెఱం గెఱింగించుట
| చ. |
జనవర రావణుం డనునిశాచరనాథుఁడు బల్మి జానకిం
గొని గగనంబునం జనుచు ఘోరతరంబుగఁ దాఁకి యడ్డ మై
యని యొనరించి బిట్టలసి నట్టిమదీయపతత్రము ల్రయం
బున నసిధారచే నఱికి పోయె నగస్త్యదిగున్ముఖంబుగన్.
| 1208
|
| తే. |
అనఘచారిత్ర యేను జరాన్వితుండ, నగుటవలన రణోర్వి బి ట్టలసియుండ
వాతదుర్దినసంకులావార్యమాయ, నలమి న న్నిట్లు చేసి దశాస్యుఁ డరిగె.
| 1209
|
| వ. |
దేవా ప్రాణంబులు పరిక్షీణంబు లయ్యె దృష్టి చలించుచున్నది యలంకృతా
గ్రంబు లైనసువర్ణవృక్షంబులు విలోకించుచున్నవాఁడ రావణుం డేముహూ
ర్తంబున జానకి నపహరించి గొని చనియె నమ్ముహూర్తంబు విజయనామకం
బాముహూర్తంబునందు సష్టం బైనతద్ధనంబు విభునిచేతఁ గ్రమ్మఱ లబ్ధం బగు
నని శాస్త్రప్రమాణంబు గలదు రావణుండు సీతామోహితుం డగుట నది
యెఱుంగఁడు.
| 1210
|
| తే. |
పూని బడిశంబు మ్రింగినమీనముగతి, ననఘ జానకి నపహరించినఖలుండు
శీఘ్రమునఁ జచ్చు నీ కింతచింత యేల, పగతుఁ జంపి సుఖంచెదు పడఁతిఁ గూడి.
| 1211
|
జటాయువు మృతుం డగుట
| వ. |
మహాత్మా నీకుం జెప్పఁ గలయంత చెప్పితి నింక నీతోడ సంభాషింపం జాల
రావణుని విశ్రవునకుఁ దనయునిఁ గాఁ గుబేరునికిఁ దమ్మునిఁగా నెఱుంగు మని
యిట్లు భ్రాంతిహీనుం డై యుత్తరం బిచ్చుచుండ నప్పుడు సామిషం బగు
రుధిరంబు జటాయువువదనంబున నుండి నిర్గమించెఁ బదంపడి గృధ్రపతి శరీ
రంబు విడిచి ప్రాణంబులు గగనంబున కుద్గమించె నిట్లు దుర్లభంబు లైన
ప్రాణంబులు విడిచి శిరంబు ధరణిం బడవైచి తత్క్షణంబ సంప్రాప్తమరణుం
డయ్యె నిట్లు పంచత్వంబు నొందిన గృధ్రపతిం జూచి పరమదుఃఖాక్రాంత
చిత్తుం డై రాముండు లక్ష్మణున కి ట్లనియె.
| 1212
|
| మ. |
చిరకాలంబుననుండి యీవనములో జీవించుచు న్బల్మిచే
నరుదార న్విహరించునీపతగవంశాధీశుఁడు న్నేఁడు నా
కొఱకుం గ్రూరనిశాచరాధమునిచే ఘోరాజిలోఁ జచ్చె ని
ద్ధరలో నిట్టిపరోపకారమృతి యుక్తంబే కదా యేరికిన్.
| 1213
|
