| క. |
కులపాంసన వినయరహిత, కలుషాత్మక శఠ యకార్యకరణోద్యుక్తా
యలరామునివ్యసనము నీ, కెలమిం గడుఁబ్రియ మటంచు నెంచెద బుద్ధిన్.
| 763
|
| క. |
రామునివ్యసనము ప్రియ మగు, టేమియుఁ జిత్రంబు గాదు హితశత్రుత్వం
బీమాడ్కిఁ దగ సపత్నుల, కీమహిఁ గల్గుట విసర్గమే గద తలఁపన్.
| 764
|
| తే. |
జగతి నీయట్టిప్రచ్ఛన్నచారు లతినృ, శంసు లెవ్వారు గల రట్టిశఠులయందుఁ
గూర్పఁ దగదు విశ్వాసంబు గూర్చెనేని, వాని కెంతయుఁ గీడు వేవచ్చు నిజము.
| 765
|
| ఉ. |
దోస మటంచు నించుకయుఁ దోఁపక రాఘవుఁ డొంటి నేగి దు
ష్టాసురకోటిచేత విపినాంతరసీమను జిక్క దీనత
న్బాసట గాఁగ నిన్ను పలుమా ఱటు చీరినఁ బోవ వయ్యయో
నీసరి గూఢశత్రుఁ డవనిం గలఁడే నృపవంశపాంసనా.
| 766
|
| చ. |
అనయముఁ బూని భ్రాత కెటు లైన నపాయముఁ గల్గఁ జేసి త
ద్ఘనతరరాజ్యము న్ధనముఁ గైకొని నన్నుఁ బరిగ్రహింపఁగా
మనమున నిశ్చయించితివి మానవిహీన దురంతపాతకం
బునఁ బడు టంతె గాక యిది పోలునె చేరుఱునే కులాధమా.
| 767
|
| మ. |
ఇనవంశోత్తము నంబుజాక్షుని వినూత్నేందీవరశ్యాము న
త్యనఘు న్రామునిఁ బాసి కోరుదునె దుష్టాచారు వేఱొక్కని
న్ఘనుఁ డారాముఁడు లేనిచో నిమిష మైన న్ధాత్రి జీవింప నే
ర్తునె నీ విప్పుడు చూచుచుండఁగఁ ద్యజింతు న్వేగ ప్రాణంబులన్.
| 768
|
| వ. |
అని యిట్లు కర్ణకఠోరంబుగాఁ బలికిన సీతం జూచి జితేంద్రియుం డగులక్ష్మ
ణుండు కృతాంజలిపుటుం డై యి ట్లనియె.
| 769
|
లక్ష్మణుఁడు సీత మాటలకుఁ గటకటఁ బడుట
| ఉ. |
తల్లిరొ బిడ్డవంటినను దారుణభంగి దురుక్తు లాడఁగాఁ
జెల్లునె నీచునిం బలెఁ బ్రసిద్ధనయవ్రతబద్ధ మైననా
యుల్లము రాముఁడే యెఱుఁగు నుగ్రవనంబున నొంటి నుంచి పో
నొల్లక యుంటిఁ గాని మది నొండుతెఱంగుఁ దలంచువాఁడనే.
| 770
|
| ఉ. |
ఈగతిఁ బాపము ల్పలుక నే మని యుత్తర మిచ్చువాఁడ నా
రీగుణము ల్ధరిత్రి విపరీతము లౌట యథార్థ మయ్యె నిం
తేగద నాదుచిత్తవిధ మెల్లను దైవ మెఱుంగు నిప్పు డే
నేగీతి నేని నిక్కము మహీసుత యాపద వచ్చు నీ కిటన్.
| 771
|
| ఉ. |
సత్యము సర్వదేవతలు సాక్షిగఁ బాపము లేదు నాయెడన్
నిత్యయశు న్రఘూత్తముని నిక్కము తండ్రిని నిన్నుఁ దల్లిఁగాఁ
బ్రత్యహము న్దలంచుచుఁ దిరంబుగ భక్తి యొనర్చుచున్నచో
భృత్యుఁ డటంచుఁ జూడక మహీసుత పాపము లాడఁ జెల్లునే.
| 772
|
