Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/607

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


లును నొక్కయెడఁ బదునెనిమిదిమాసంబులును గా నిట్లు దశవర్షంబులు
గడపె నంత రఘువల్లభుండు సీతాలక్ష్మణసహితుం డై వెండియు నెప్పటి
సుతీక్ష్ణమునియాశ్రమంబునకుం జనుదెంచి యతనిచేతం బ్రతిపూజితుం డై
యచ్చటం గొన్నిదినంబు లుండి యొక్కనాఁ డమ్మునిం జేరి యి ట్లనియె.

150

సుతీక్ష్ణమహర్షి రామున కగస్త్యాశ్రమమునకు దారిఁ దెల్పుట

సీ.

మునినాథ యీవనంబున భగవంతుండు కనకగర్భాభుం డగస్త్యమాని
యున్నవాఁ డని వింటి ము న్నామునిశ్రేష్ఠుఁ డెచ్చట నున్నవాఁ డెఱుఁగఁ జెప్పు
మమ్మహాత్మునిప్రసాదమ్ముఁ గైకొనునట్టితలఁపు జనించెఁ దత్పాదములకు
నెప్పుడు మ్రొక్కుదు నెపుడు భాషింపుదునో యని తమిఁబూనియున్నవాఁడ


తే.

ననిన నమ్మౌనినాయకుఁ డనఘ యేను, గఱపఁ బూనినదాని నాకంటె మున్ను
నీవె నొడివితి వామునినెలవుతెఱఁగుఁ, దెలియఁ జెప్పెద వినుము సందేహ ముడిగి.

151


వ.

మహాత్మా యిచ్చటికి యోజనచతుష్టయమాత్రదూరంబున నగస్త్యభ్రాత యగు
సుదర్శనముని తపోవనంబు గల దయ్యాశ్రమంబు పిప్పలీవనశోభితంబును
బహుపుష్పఫలోపేతంబును రమ్యంబును నానాశకునినాదితంబును స్థలప్రాయం
బును హంసకారండవచక్రవాకోపశోభితప్రసన్నసలిలభాసురసరోవరతీరవిక
సత్పద్మకైరవకుముదషండమండలాంతర్గతమకరందపానమత్తమధుకరఝంకార
సంకులంబు నై యొప్పుచుండు దక్షిణాపథంబున నయ్యాశ్రమంబునకుం జని
యందు నారేయి గడపి మఱునాఁ డరుణోదయంబునఁ గదలి దక్షిణదిశాభి
ముఖుండ వై యొక్కయోజనం బరిగిన నచ్చటఁ గుంభసంభవాశ్రమంబు
బహుపాదపసంవృతం బై రమణీయం బై యుండు నందు వైదేహి హృద్యం
బగునట్లుగా భవత్సహిత యై విహరించు నట్లు గావున.

152


క.

ఇనవంశశేఖర యగ, స్త్యునిఁ జూడఁ దలంచితేని సుముహూర్తమునం
జను మిప్పు డనుచుఁ బలికిన, విని రాముఁడు మ్రొక్కి యతని వీడ్కొని పెలుచన్.

153


వ.

సీతాలక్ష్మణసహితంబుగా నచ్చోటు గదలి రమ్యంబు లగువనంబులును మేఘ
సంకాశంబు లగుపర్వతంబులును నిమ్నంబు లగుసరోవరంబులును దీర్ఘప్రవా
హంబు లగునదీనదంబులు నెడనెడ నవలోకించుచు సుతీక్ష్ణోపదిష్టమార్గంబున
దూరంబు చని సంహృష్టహృదయుం డై లక్ష్మణున కి ట్లనియె.

154

రాముఁ డగస్త్యుతమ్ముఁ డగుసుదర్శనునాశ్రమముఁ జేర నరుగుట

ఉ.

తమ్ముఁడ కుంభసంభవునితమ్మునియాశ్రమభూమికంటె యం
ద మ్మగుచున్న దెంతయు నుదగ్రఫలప్రసవప్రకాండభా
రమ్మున సన్నతంబు లగుమ్రాఁకులు వ్యోమము నంటి చాల మా
ర్గమ్మున నెల్లెడ న్దఱచుగా బహుభంగుల నిండి యుండఁగన్.

155


చ.

విరిసిన పిప్పలీఫలనివిష్టమనోహరభూరిసౌరభం