| |
ధానం బై విన నయ్యెడిం జెవులు కద్దా నిర్జనం బైనచో
స్వానం బేల జనించెఁ గౌతుకము దైవాఱంగ నీచందము
న్మౌనిగ్రామణి తెల్పు నా నతఁడు సమ్మానించి తా ని ట్లనున్.
| 143
|
ధర్మభృతుండు రామునకుఁ దటాకమందలివాద్యధ్వనులకుఁ గారణం బెఱింగించుట
| సీ. |
అనఘాత్మ వినుము పంచాప్సరం బనుతటాకం బిది మును మాండకర్ణి యనెడు
మునిపతి తపముపెంపున దీని నిర్మించెఁ బదివేలవర్షము ల్పరమనిష్ఠఁ
గరువలి భుజియించి ఘనతపం బొనరింపఁ దత్తపోవహ్నిసంతప్తు లగుచు
వేల్పులు దలపోసి విఘ్నంబుఁ గావింప వంచించి యప్సరఃపంచకంబు
|
|
| తే. |
ననుప వారలు వలపుల నతనిధైర్య, మహిమ లోఁగొన నమ్ముని మదనవశత
దేవకాంతలఁ బత్నులఁ గా వరించి, యింపు దళుకొత్తఁ జాలఁ గ్రీడింపఁదలఁచి.
| 144
|
| వ. |
ఈతటాకంబునం దంతర్హితగృహంబు నిర్మించి యిందు నిత్యంబు నవ్వెలఁదులం
గూడి యథేచ్ఛావిహారంబునం గ్రీడించుచుండు నీనిస్వనంబు సంక్రీడమాన లై
నయత్తలోదరుల భూషణస్వనోన్మిశ్రం బైనగీతవాదిత్రశబ్దం బిచ్చట వర్తించు
వారికి మనోహరంబుగా వీతెంచుచుండు నని పలికిన రాముండు పరమాద్భుతంబు
నొంది యమ్మనిమహత్త్వంబు కొండొకసేపు వక్కాణించి సీతాలక్ష్మణసహితం
బుగా నచ్చోటు వాసి కుశచీరపరిక్షిప్తంబును నానావృక్షసమావృతంబు నై య
మ్మహారణ్యంబునం జెలువొందు తాపసాశ్రమమండలంబుఁ బ్రవేశించి.
| 145
|
| చ. |
దిన మొకయాశ్రమంబున నతిప్రమదంబున నున్కి సేయుచున్
మునికృతహోమమంత్రరవము ల్వినుచుం బ్రతిపూజనంబుఁ గై
కొనుచుఁ గుశాస్తరంబుపయిఁ గూర్కుచు మూలము లారగించుచున్
మునులకు వింద యై రఘువిభుండు చరించెను దండకాటవిన్.
| 146
|
| చ. |
ప్రమదముతో నెదుర్కొని తపఃఫలముం బలె రాముని న్మునుల్
దమతమయాశ్రమంబులకుఁ దప్పక దోడ్కొని పోయి వేడ్క స
క్లమముగఁ బాద్య మర్ఘ్యము ఫలంబు కుశాస్తరణం బొసంగి ని
త్యము మముఁ గావు మోరఘువతంస యటంచు నుతించి రెంతయున్.
| 147
|
| క. |
చెలువుగ నీగతి రాఘవుఁ, డలయక దినదినము దండకారణ్యమునం
గలతాపసాశ్రమంబులు, గలయఁగఁ జరియించె ననుజకాంతాయుతుఁ డై.
| 148
|
| క. |
ఈరీతి ఘోర మగుకాం, తారంబునఁ దిరుగుచుండ దాశరథికి సొం
పార సమయాబ్దములలో, నారూఢిగ వర్షదశక మయ్యెం బెలుచన్.
| 149
|
| వ. |
ఇట్లు రాముండు వనంబున నొక్కచోట నిరువదిరెండునెలలును నొక్క
చోటఁ బదునాల్గునెలలును నొక్కచోటఁ బదియేనునెలలును నొక్కచోటఁ
బదియాఱుమాసంబులును నొక్కయెడ నర్ధాధికదశమాసంబులును నొక్క
యెడ నర్ధాధికైకాదశమాసంబులును నొక్కయెడఁ బదుమూఁడుమాసంబు
|
|
