| |
ర్థంబు ప్రాణంబు లొసంగినం గొఱంత లే దేను గైకేయీవరవ్యాజంబున వనం
బునకుం జనుదెంచుటయు దండకారణ్యనివాసమునిరక్షణార్థం బని యెఱుం
గుము నాయందు సౌహార్దస్నేహవిశేషంబున హితంబుఁ జెప్పితివి దానం దప్పు
లేదు ప్రాణంబులకంటె గరీయసివి గావున నీపలుకులకు సంతోషించితి నిది
మొదలు సాధుసంరక్షణార్థంబు రాక్షసవధంబున కుపక్రమించెదనని నానావిధ
ప్రియాలాసంబుల నమ్మైథిలరాజనందని గారవించి యద్దేవి నడుమ నిడుకొని
లక్ష్మణుండు పిఱుందదెసం జనుదేరఁ దాను ముంగలి యై యచ్చోటు వాసి
మహారణ్యమార్గంబుఁ బట్టి పోవుచు.
| 134
|
| చ. |
అటఁ జని కాంచె రామవిభుఁ డంబరచుంచిరసాలభూర్జరీ
కుటజతమాలతాలవటకుందకురంటకకోవిదారవి
స్ఫుటకరవీరలోధ్రతరుచూతమధూకవిశాలశింశుపా
పటలవిరాజతం బయిన భాసురదావము భూరిరావమున్.
| 135
|
| సీ. |
పల్వలోత్తీర్ణశుంభద్వరాహంబులు గుంపు లై సెలయేళ్లు రొంపి సేయ
సెలయేటియిసుకతిన్నెల సింహపోతంబు లురుసామజములపై నురువడింప
సెలవుల రురుడింభపలలసారము గాఱఁ గ్రోల్పులు ల్పొదరిండ్ల గుఱక లిడఁగ
సలలితఘానశాడ్వలచరన్మృగపంక్తి భిల్లాగమనభీతిఁ గ్రేళ్లు దాఁటఁ
|
|
| తే. |
జండగండకవేదండశరభభల్ల, శల్యసారంగచమరికాశశకఖడ్గ
భూరికాసరమహిషదుర్వార మైన, యమ్మహారణ్యమధ్యమం దరిగి యరిగి.
| 137
|
శ్రీరాముఁ డొకానొకతటాకంబునందు వాద్యధ్వనులు వినుట
| మ. |
ఒకచో రాముఁడు కాంచె నభ్రపదసంయుక్తోర్మిసంచారము
న్వికసత్సారసచక్రవాకబిసభుగ్వేదండరాడ్వారముం
బ్రకటామోదమరాళసేవితలసత్సంకేరుహోదారమున్
వకుళాబ్జాకరతీరమున్ సువిలసద్ద్వారంబుఁ గాసారమున్.
| 138
|
| వ. |
మఱియు నాసరోవరంబు యోజనాయతంబును వవవారణాలంకృతంబును
గమఠమీనగ్రాహపాఠీనాభియుతంబును నై యొప్పై నందు.
| 139
|
| క. |
హృద్యం బై శ్రోత్రములకు, వేద్యం బై నీటిలోనఁ బృథుసుందర మై
సద్యస్సుఖసూచక మై, వాద్యధ్వని దోఁచె దుర్నివారస్ఫూర్తిన్.
| 140
|
| క. |
విని రామభద్రుఁ డిచ్చట, జను లెవ్వరు లేరు వాద్యశబ్దము నీటన్
వినఁబడుట కేమి హేతువొ, యని యచ్చెరు వడరఁ గౌతుకాన్వితమతి యై.
| 141
|
| క. |
అచ్చెరువడ గాఢతపం, బచ్చుపడం జేయుచున్నయనఘుఁ దపస్వి
న్సచ్చరితు ధర్మభృతుని, న్హెచ్చిన కుతుకమునఁ జూచి యి ట్లని పలికెన్.
| 142
|
| శా. |
ధ్వానం బొక్కటి పుట్టె నిమ్మడువులో వర్ణింపఁ జేతస్సమా
|
|
