Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/604

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


తుండ వై బుద్ధిచేత విచారించి చిత్తంబునకుం దోఁచినభంగి నవధరింతువు
గాక యని పలికిన భర్తృభక్త యగువైదేహివాక్యంబు విని రాముండు ముని
పరిపాలనాత్మకధర్మసంస్థితుం డై యద్దేవి కి ట్లనియె.

124

రాముఁడు సీతతో రాజులకు సాధురక్షణం బావశ్యకం బని చెప్పుట

చ.

చకితమృగాక్షి నీపలుకు సత్యము క్షత్త్రియవీరధర్మదీ
పకము హితంబు పథ్యము శుభంబు వరంబు మనోహరంబు వై
ప్రకటిత మయ్యెఁ గార్ముకముఁ బట్టినభూపతి కార్తరక్ష త
ప్పక దగు నంచు నీవె యిటు పల్కితివే యిఁకఁ జెప్ప నేటికిన్.

125


ఉ.

వారిజగర్భతుల్యు లగువారు మహర్షులు సంతతంబు దు
ర్వారపటుప్రతాపబలవద్రజనీచరబాధితాంగు లై
వారక యేగుదెంచి జితవైరిని న న్శరణంబు నొంది రం
భోరుహగంధి యమ్మునులఁ బ్రోవనినాకు యశంబు గల్గునే.

126


చ.

నరపిశితోపజీవులు ఘనాఘనదేహులు క్షుద్రయామినీ
చరు లతిఘోరభంగిఁ దము సారెకుఁ గాఱియ పెట్టి సంతతాం
తరితమఖాదికార్యకలన న్గనుదోయికిఁ గూర్కు లేక ది
క్కఱి మునిపుంగవు ల్గడుసుఖస్థితిఁ గానక యున్నవా రొగిన్.

127


తే.

నిత్య మీదండకారణ్యనిలయు లైన, మునులు రాక్షసపీడితమూర్తు లగుచుఁ
దపము లన్నియుఁ జాలించి తమదురంత, చింత లన్నియు నాతోడఁ జెప్పుకొనిరి.

128


తే.

ఏను నత్తాపసేంద్రముఖరితోక్తి, విని తదంఘ్రుల కెఱఁగి యోవిప్రులార
యింత వగ పేల నాకు మీచింత లెల్లఁ, జెప్పుఁ డెంతటిపనియైనఁ జేయువాఁడ.

129


క.

అని యేను బలుక విని యి, ట్లనిరి రఘూత్తంస దండకారణ్యమునన్
దనుజులు మము బాధించుచుఁ, గనారిలుచు నున్నవారు గావుము కరుణన్.

130


క.

ఎచ్చోట నుండి వత్తురొ, విచ్చలవిడి సర్వహోమవేళల శాలల్
చొచ్చి శుచికుండముల బలు, మచ్చరమున నింతు రస్థిమాంసంబు లొగిన్.

131


క.

దనుజులరాయిడి కోర్వక, దినకరకులవర్య నీవె ది క్కని దైన్యం
బున శరణ మొందినారము, ఘనకృప రాక్షసులఁ ద్రుంచి కావుము మమ్మున్.

132


సీ.

భూరితపోబలంబున దైత్యుల వధింప శక్తుల మైనను జనవరేణ్య
బహుకాలమున నుండి పడసినఘనతపంబునకు హాని జనించు ననుచు ఘోర
దనుజబాధితుల మయ్యును వారి శపియింప నోడి యున్నాము తదుగ్రబాధ
నడఁచి ప్రోవుము కరుణాంభోనిధి యటంచు గురుదైన్యమున వేఁడుకొనిరి గాన


ఆ.

దీను లైనమునులదీనత్వ ముడుపుట, కంటె వేఱెఫలము గలదె నాకుఁ
గ్రూరు లైనదైత్యవీరులఁ జంపినఁ, బాప మేల గలుగు పంకజాక్షి.

133


వ.

దేవి రాజత్వం బంగీకరించుటకు సాధుసంరక్షణంబు ఫలంబు గదా మునిరక్షణా