| చ. |
అనుసమయంబున న్భుజబలాఢ్యుల రాఘవవంశవర్యులం
బ్రణుతబలుండు వాఁడు పసిబాలుర నట్ల నిజాంసభాగమం
దనువుగఁ జిక్కఁ బట్టి భయదార్భటి దిక్కులఁ బిక్కటిల్ల ధా
వనమున దారుణాటవి కవార్యగతి న్వెసఁ బోవుచుండఁగన్.
| 45
|
| ఉ. |
ఆవిధ మంత చూచి జనకాత్మజ తాల్మి వహింప లేక శో
కావిలచిత్త యై సముదితార్తరవంబున సర్వలోకసం
భావితుఁ డీరఘూత్తముఁ డమందపరాక్రమణశాలి శేముషీ
శేవధి దుష్టదైత్యునకుఁ జిక్కె సహోదరసంయుతంబుగన్.
| 46
|
| క. |
నను శార్దూలవృకాదులు, తనియఁగ భక్షింప నేల దశరథనృపనం
దనులను విడిచి ననుం గొని, మునుకొని చను మసురనాథ మ్రొక్కెద నీకున్.
| 47
|
రామలక్ష్మణులు విరాధుని బాహువులు రెండును నఱకుట
| క. |
అని యీగతి విలపించిన, విని రాముఁడు లక్ష్మణుండు వేగంబున న
ద్దనుజుని వధింపఁ దలకొని, యనుపమనిశితాసియుగ్మ మంకించి రహిన్.
| 48
|
| తే. |
బలిమి సౌమిత్రి వానిడాపలికరంబు, నఱకె రాముఁడు వలపటికరము నఱకె
భగ్నకరుఁ డై విరాధుండు పవివిలూన, ధారుణీద్రంబుచందాన ధరణిఁ గూలె.
| 49
|
| వ. |
ఇత్తెఱంగునం బడినయన్నిశాచరు నాక్రమించి యవక్రపరాక్రమంబున
జానుకూర్పరముష్టిఘాతంబుల మర్దించుచు సారెసారెకు మీఁది కెత్తి శిలా
తలంబుమీఁదం గూలవైచుచు ఖడ్గంబుల నఱకుచు ని ట్లనేకప్రకారంబులఁ జిత్ర
వధక్రమం బాపాదించిన నవ్విరాధుండు నానావిధప్రహారణవిద్ధుం డై పుడమిం
బడియును సజీవితుం డై యున్న వాని యవధ్యత్వంబు విలోకించి నిజశ్రవణకీర్త
నధ్యాననిష్ఠపురుషసకలభయాపహారి యగు రాముండు లక్ష్మణున కి ట్లనియె.
| 50
|
| తే. |
వరతపంబున దైత్యుఁ డవధ్యుఁ డయ్యె, శస్త్రహతి సంగరంబునఁ జంపఁ గూడ
దనఘ వీని నిక్షేపింత మవనిలోన, ననుచుఁ బలికిన నవ్వాక్య మాలకించి.
| 51
|
విరాధుఁడు రామునితోఁ దనపూర్వవృత్తాంతంబుఁ జెప్పుట
| వ. |
విరాధుం డి ట్లనియె దేవా శక్రతుల్యబలుండ వైననీచేత నేను నిహతుండ నైతి
భవదీయసచ్చిదానందఘటనజగన్మోహనశ్రీమూర్తిసంస్పర్శభాగధేయంబు కం
టె మున్ను నిరవధికకరుణచేత మదీయశాపవిమోచనార్థం బావిర్భూతుండ
వైనశ్రీరాముండవు నీ వని యజ్ఞానంబువలన నాచేత నజ్ఞాతుండ వైతి వట్టి
పరమేశ్వరుండ వైననీ విప్పుడు రామరూపంబున నవతీర్ణుండ వైతి వని నాచేత
విదితుండ వైతివి గావున.
| 52
|
| క. |
జననుత నినుఁ గౌసల్యా, తనయునిఁ గా లక్ష్మణునిఁ బ్రతాపనిధిని నీ
యనుజన్మునిఁ గా సీతను, జనకజఁ గా నిపుడు తెలియఁ జాలితి బుద్ధిన్.
| 53
|
