| |
ల్పాంతకుఁడో యనంగ భయదాకృతిఁ గైకొని ఘోరభంగి రో
దోంతర మెల్ల నిండ వడి నార్చుచు శూలముఁ గేలఁ దాల్చి య
త్యంతరయంబునం గవిసె నారఘువీరులమీఁది కుగ్రతన్.
| 36
|
రాముఁడు విరాధునిశూలమును ఖండించుట
| శా. |
జంట న్రాముఁడు లక్ష్మణుండు మది నిశ్శంక న్రణారంభు లై
వింటన్ మంటలు మ్రోయ నిష్ఠురరయావిర్భూతవాతాహతి
న్మింటన్ న్మబ్బులు విచ్చి పాఱ విశిఖానీకంబుల న్వీఁకతో
వెంట న్వెంట నిగిడ్చి రా దివిజవిద్వేష్యంగము ల్దూలఁగన్.
| 38
|
| వ. |
ఇ ట్లఖండకోదండపాండిత్యంబుఁ జూపుటయు నక్కాండంబులు తండోపతండం
బులై కాలవ్యాళంబులకరణి నవ్విరాధునిమర్మంబులం గలంచిన నతండు వర
దానబలంబున బలవృద్ధికొఱకు హృదయంబునం బ్రాణంబులు నిరోధించుకొని.
| 39
|
| శా. |
విద్యుద్వల్లికభంగిఁ గ్రాలుచటులస్ఫీతోగ్రశూలంబు వాఁ
డుద్యత్క్రూరతఁ బూన్చి వ్రేయ నది ధూర్యోగంబున న్మింట సూ
ర్యద్యుత్యాకృతి రాఁగఁ జూచి కడిమి న్రాముండు సంక్రుద్ధుఁ డై
సద్యోనాశము నొందఁ జేసె దృఢచంచత్కండయుగ్మాహతిన్.
| 40
|
| చ. |
ఇటు రఘువీరబాణహతి నెంతయుఁ జూర్ణిత మైనశూల మ
క్కుటిలనిశాటుచేవ యనఁ గూలె రయంబున భూతలంబునం
బటుతరదేవరాడ్భిదురపాతమున న్బొడి యై శిలాతలం
బటు కనకాద్రినుండి సరయాహతి వ్రాలినచంద మేర్పడన్.
| 41
|
విరాధుఁడు రామలక్ష్మణులఁ దనభుజంబుల నెత్తికొనిపోవుట
| ఉ. |
క్రమ్మఱ నమ్మహాభుజులు కాలభుజంగములట్ల గ్రాలుఖ
డ్గమ్ములఁ బూని వాని నెసకంబున వ్రేయఁ గడంగునంతలో
నమ్మనుజాశి బాహువుల నారఘువీరులఁ జిక్కఁ బట్టి శి
ఘ్రమ్మునఁ గానలోని కలుకం జులుకం గొని పోవఁ జూచినన్.
| 42
|
| ఉ. |
వానితలం పెఱింగి రఘువర్యుఁడు లక్ష్మణుఁ జూచి పల్కు నో
మానితబాహుశౌర్య వినుమా మనలం గొని పోవఁ జూచె నీ
దానవవీరుఁ డంతకు నుదగ్రతఁ జాలినవాఁడు వీనిచే
మానక చిక్కకుండ నసమానబలస్థితి నూఁది యుండుమీ.
| 43
|
| వ. |
మఱియు నీదురాత్ముం డగురాక్షసుం డేతెరువునం బోవు నదియె మనకు మార్గంబు
గావున నితండు మనల నెత్తుకొని మన మరుగం దలంచినమార్గంబునం గాని
తా నరుగం దలంచినమార్గంబునం గాని యేమార్గంబునం జనినను మన కది
సమ్మతం బై యుండు.
| 44
|
