| |
వ్రచ్చెద నుత్తమాంగ మటు వ్రయ్యలు చేసెదఁ గాలుప్రోలికి
న్బుచ్చెదఁ గైకపట్టిపయిఁ బుట్టినకిన్కకు నీదురాత్ముపై
నొచ్చెము లేక నేఁడు వినియోగ మొనర్చెద నీవు మెచ్చఁగన్.
| 24
|
| ఆ. |
అధిప యీదురాత్ముఁ డస్మచ్చరాహతి, వజ్రివజ్రనిహతి వ్రాలునగము
భంగిఁ గూలుచుండఁ బదపడి వీనిర, క్తంబు నిపుడు పుడమి ద్రావుఁ గాక.
| 25
|
| తే. |
అనుచు లక్ష్మణుఁ డన్నతో నాడుచుండ, నవ్విరాధుఁడు భయదాట్టహాస మెసఁగ
వారి నీక్షించి విూర లెవ్వార లెచటి, కేగెదరు చెప్పుఁ డన రాముఁ డిట్టు లనియె.
| 26
|
| ఆ. |
క్షత్రియులము వృత్తసంపన్నులము మను, కులుల ముగ్రగహనగోచరులము
క్రూరు లైనదైత్యవీరుల దండింప, మీఱి తిరుగుచున్నవార మిపుడు.
| 27
|
| క. |
నీ వెవ్వఁడ వొంటిగ నీ, దావంబున నేల దిరిగెదవు నీచరితం
బేవిధము నామ మెయ్యది, లా వెంత యెఱుంగఁ జెప్పు లలిఁ బాపాత్మా.
| 28
|
| క. |
అన విని వాఁ డిట్లను మ, జ్జనకుఁడు జయుఁ డనెడువాఁడు సత్యరతుఁడు మ
జ్జనని శతహ్రద నా పే, రనుపమవైఖరి విరాధుఁ డంద్రు నిశాటుల్.
| 29
|
| క. |
ఘనతపమున మును వనజా, సనునకుఁ బ్రమదం బొనర్చి శస్త్రహతిం జా
వనివరము వడసి విక్రమ, మునఁ ద్రిమ్మరుచున్నవాఁడ ముల్లోకములన్.
| 30
|
| వ. |
మఱియు నవ్విరించివలనఁ బ్రాణవియోజనకారణఖండనవిధారణానర్హత్వంబు
నొందినవాఁడ నాబారిం బడి తొలంగిపోవుటకు నిలింపపతి యైన సమర్థుండు
గాఁడు మీకుఁ బ్రాణంబులదెస నాస గలదేని యివ్వెలంది నిచ్చటం బరిత్య
జించి యథేచ్ఛం జనుం డని పలికిన నారామభద్రుండు రౌద్రరసోల్లాసమూర్తి
యై నేత్రకోణంబులం దామ్రదీధితులు నిగుడ నవ్విరాధు నీక్షించి మేఘగంభీర
భాషణంబుల ని ట్లనియె.
| 31
|
రామలక్ష్మణులు విరాధునిపై నానావిధశరంబులు ప్రయోగించుట
| తే. |
నీకు ధిక్కార మొనరింతు నీచచరిత, తవిలి మిత్తి నన్వేషించెదవు నిజంబు
తలఁప నాజికి డాసితి నిలువు మింక, జగతి నామ్రోల బ్రతికి పోఁజాల వీవు.
| 32
|
| క. |
అలవి యెఱుంగక రజ్జులు, పలికిన నది నీకు బంటుపంతమె నాతోఁ
గలసి పెనంగెడునప్పుడు, దెలిసెదవు మదీయబాణతీవ్రస్ఫూర్తిన్.
| 33
|
| క. |
అని పల్కి వైరిసంత్రా, సన మగుబాణాసనంబు చక్కఁగ సజ్యం
బొనరించి నిశితశరములు, దనుజునిపై గాఁడ నేసె దారుణభంగిన్.
| 34
|
| ఉ. |
అంత రఘూద్వహుండు ప్రళయాంతకుకైవడిఁ బేర్చి వింట న
త్యంతగుణప్రణాద మొలయం బటుకాంచనపుంఖ ముగ్రస
ర్వాంతకవాతవేగ మగునంబకసప్తక మేసె వానిమే
నంతయుఁ జించి తీవ్రరుధిరాప్లుత మై వెస భూమి గాఁడఁగన్.
| 35
|
| ఉ. |
అంతట వాఁడు భూమిసుత నక్కడ డించి మహోగ్రరూపక
|
|
