| |
సత్వసంఘంబులు సంచారములు మానెఁ గమలాకరంబులు కలుషజలము
|
|
| తే. |
లగుచుఁ దప్తాంబుజంబు లై హంసముఖర, ఖగవిరావంబులును లేక క్రాఁగుచుండె
రమ్యగుణమండనుం డైనరాఘవుండు, కాననంబున కరిగిన కారణమున.
| 1236
|
| తే. |
మఱియు నావచ్చునప్పుడు నిరుపమాన, విపినములయందుఁ గీరాదివివిధవిహగ
రవము లించుకయైనను జెవికి సోఁక, వేమి చెప్పుదు నాచిత్ర మినకులేశ.
| 1237
|
| వ. |
ఇట్టివిపర్యాసంబులఁ జూచుచుం జనుదెంచి యయోధ్యాపురంబుఁ బ్రవేశించి
రాజమార్గంబునం జనుదెంచునప్పుడు రామరహితం బైనరథంబుఁ జూచి నిట్టూ
ర్పు నిగుడించుచుఁ గన్నీరు నించుచు నూరం గలవారిలోన నొక్కం డైన
న న్నాశ్వాసింపం డయ్యె మఱియుఁ బురంబునం గలపుణ్యాంగనలు ప్రాసాద
హర్మ్యవిమానాగ్రంబులనుండి హాహాకారంబులు సేయుచు బాష్పధారా
పూరితముఖు లై యన్యోన్యవదనావలోకనంబు సేయుచు దీర్ఘస్వరంబున విల
పించుచుండిరి యేను రామప్రవాసజనితార్తిత్వంబున మిత్రామిత్రోదాసీనజనుల
విశేషం బించుక యైన విలోకింపనైతి నియయోధ్య యప్రహృష్టమనుష్యయు
దీననాగతురంగమయు నార్తస్వరపరిమ్లానయు వినిశ్వసితనిస్వనయు నిరానం
దయు రామప్రవ్రాజనాతురయు నై పుత్రహీన మైన కౌసల్యకరణిం దోఁచు
చున్న దని పలికిన నాసుమంత్రునివాక్యంబు విని యద్దశరథుండు పరమదీనుండై
బాష్పోపహతవాక్యంబున సుమంత్రున కి ట్లనియె.
| 1238
|
దశరథుఁడు తన్ను దూఱుకొనుచు నానాప్రకారంబుల దుఃఖించుట
| ఉ. |
మక్కువతో నయజ్ఞు లగుమంత్రు లనేకులు గల్గి యుండఁగా
నొక్కనితోడ నైన నయ మొప్పఁగ యోచన సేయ కాలికై
గ్రక్కున రామునిం గటికికానకుఁ బొమ్మని యంటి నక్కటా
యక్కడి కేల పోయితి మహాగుణభూషణు నేల వాసితిన్.
| 1239
|
| తే. |
మోహవశమున నాలికై మోసపోయి, కులమునకుఁ గీడు చేసితిఁ దలఁప నేల
మొదలఁ గావలె నని చేసి పిదప నిట్లు, పరితపించిన నిఁక నెట్లు పాసిపోవు.
| 1240
|
| తే. |
ఏమి చెప్పుదు సూత నా కించు కైనఁ, బుణ్యశేషంబు గలదేని భూరికరుణఁ
గూర్పు మల రాఘవుని నన్నుఁ గూర్పకున్న, నొడలఁ బ్రాణంబు లుండవు తడవు వలదు.
| 1241
|
| చ. |
అనఘచరిత్ర యిప్పటికి నైన మదాజ్ఞఁ జరించెదేని పు
త్రుని మరలింపు మత్తెఱఁగు దుర్ఘట మేని రథస్థుఁ జేసి గొ
బ్బున రఘువర్యుఁ డున్నవనభూమికి న న్గొని పొమ్ము సూత యా
ఘను నెడఁబాసి యొక్కతృటికాల మిల న్మనఁజాల నెంతయున్.
| 1242
|
| ఉ. |
చందురువంటి నెమ్మొగము చాఁగెడుకన్నులు వృత్తదంష్ట్రముల్
సుందరపల్లవాధరము సోఁగకురు ల్మణికుండలప్రభా
|
|
