| | కూర్మిభాషింపు మని పల్కి కొండవంటి, శోకభరమున నవశయై సొలసి వ్రాలె. | 1201 |
| తే. | ఇట్లు మూర్ఛిల్లి పరితాప మెదఁ జెలంగ, నవని వ్రాలిన కౌసల్య నట్టె చూచి | 1202 |
| తే. | అంత నంతఃపురసముస్థితార్తనాద, మాలకించి పురింగల బాలవృద్ధ | 1203 |
| తే. | అప్పు డుపచారముల బోధితాత్ముఁ డగుచుఁ, బుడమిఱేఁ డాత్మజునివార్త నడుగఁ దలఁచి | 1204 |
| తే. | భూరిశోకాభితప్తుఁ డై పొగులువాని, భుజగపతిభంగి నూర్పులు వుచ్చువాని | 1205 |
| వ. | మఱియు నవసూత్రబద్ధం బైనకుంజరంబు భంగి నస్వస్థుం డైనదశరథునిసమీ | 1206 |
దశరథుఁడు సుమంత్రుని రామవృత్తాంతం బడుగుట
| తే. | వేఁడియూర్పులు సెలఁగంగ విన్నవాటు, వదనమునఁ దోఁప ఘనరజోధ్వస్తగాత్రుఁ | 1207 |
| క. | సూతా తరుమూలాశ్రితుఁ, డై తాపసవృత్తిఁ దాల్చి యాపదలకు వి | 1208 |
| మ. | అనఘా భూరిసుఖోచితుం డతఁడు కల్యాణాభిజాతుండు నా | 1209 |
| చ. | అనుదిన మేఘనుండు తమినాటకు సంగడికాండ్రఁ గూడి గ్ర | 1210 |
| ఉ. | క్రూరమృగప్రకాండ మగు ఘోరవనంబున నేఁడు పాదసం | 1211 |
| ఉ. | ప్రేమ దొఱంగి యాలి కటుప్రీతిగఁ గావలె నంచుఁ బుత్రునిం | |
