| తే. |
రమణ జనకునిచే బోలె రాముచేత, నూరు పరిపాలితం బగుచుండె నేని
యీపురంబునఁ గలవారి కింతకంటెఁ, బ్రియము సుఖము సామర్థ్యంబు పెంపు గలదె.
| 1198
|
| తే. |
అనుచుఁ బౌరులు దుఃఖార్తి నాడుమాట, లాలకించుచు సౌధవాతాయనస్థ
పుణ్యపుణ్యాంగనాశోకమున కడలుచు, రాజవరుఁ డున్ననగరు సేరంగఁ జనియె.
| 1199
|
సుమంత్రుఁడు దశరథుని సందర్శించుట
| వ. |
ఇట్లు సుమంత్రుండు పిహితాననుండై రాజమార్గంబునం జని చని రాజమందిర
ద్వారసమీపంబునం దేరు డిగ్గి మహాజనసమాకులంబు లైనసప్తకక్ష్యాతరం
బు లతిక్రమించి చనునప్పుడు రామరహితుండై హర్మ్యప్రాసాదవిమానమాలిని
యగు నయోధ్యఁ బ్రవేశించి వచ్చుచున్నసుమంత్రు నవలోకించి యంతఃపుర
కాంతలు రామాదర్శనకర్శితులై బాష్పవేగపరిప్లుతంబులై నవిమలాయతనేత్రం
బులచేత నొండొరుల నిరీక్షించుచు హాహాకారంబులఁ గావించుచు రాజసాన్నిధ్యం
బువలన మందంబుగా రోదనంబు సేయుచు రామశోకాభితప్తలై గుసగుసలు వో
వుచు నీసుమంత్రుండు తొలుత రామసహితం బైనరథంబుఁ గొని చని యిప్పుడు
రామరహితం బైనరథంబుఁ గొని యొంటిమెయిం జనుదెంచుచున్నవాఁడు
పుత్రశోకాభిపీడిత యైనకౌసల్య కేమి చెప్పఁ గలవాఁ డీదేవిపుత్రుండు నిర్యాతుం
డగుచుండ సహించి జీవించు ననియెడునది మిక్కిలి దుష్కరజీవనం
బిట్టిజీవనంబు సుకరంబు గాదని సత్యంబుగాఁ దలంచెద మని విలపించుచుండఁ
బరమార్థభూతం బైనవారలవాక్యం బాలకించుచుం జని యష్టమకక్ష్యం బ్రవే
శించి శోకంబుచేతఁ బ్రదీప్తం బైనదానిపగిదిం జూపట్టునట్టి యొక్కపాండర
గృహంబునఁ గుమారునిం దలంచికొని కొండొకసేపు కన్నీరు మున్నీరుగా
రోదనంబుఁ జేసి యలసి దీనుండై శోకనిద్రాపరవశుండై నేలం బడియున్న దశ
రథు నుచితభంగి సందర్శించి మేల్కొల్పి నమస్కరించి రామవృత్తాంతం బం
తయు నెఱింగించిన నతం డూరక యవ్వాక్యంబు విని యేమియుం దోఁపక
విభ్రాంతచేతనుండై శోకమూర్ఛాపారవశ్యంబునఁ గ్రమ్మఱ ధరణిపయిం బడియె
నప్పు డంతఃపురజనంబు లెల్ల మహీపతిపా టంతయుం జూచి భుజం బెత్తి
యుచ్చైర్నాదంబున రోదనంబు సేయుచుండి రప్పుడు కౌసల్య సుమిత్రయుం
దానును మూర్ఛితుండై పడియున్నమగనిం గ్రుచ్చి యెత్తి యాసీనుం గావించి
శోకగద్గదస్వరంబున ని ట్లనియె.
| 1200
|
| సీ. |
లోకేశ నీయాజ్ఞఁ గైకొని రాముని దారుణారణ్యమధ్యమున విడిచి
వచ్చిన సూతునివంకఁ గన్గొని మన సిచ్చి సంభాషింప వేటి కింత
యనయంబుఁ జేసితి నని సిగ్గు నొందితో యట్లేల వినుము నీ కధికసుకృత
మగుఁ గాక యిటు రిత్త వగచినఁ బని యేమి యధిప యెద్దానిభయంబువలన
|
|
| తే. |
సుతునివార్త విచారింపఁజూడ వైతి, వట్టికైకేయి యిచట లే దడలు మాని
|
|
